Ur. 27 IX 1893 r. w Pawłowicach (pow. leszczyński). Syn Jana i Jadwigi zd. Małycha. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Pawłowicach pracował w miejscowym majątku rolnym. 13 X 1913 został powołany do armii niemieckiej do 41 pułku artylerii polowej w Głogowie, skąd w VIII 1914 r. został wysłany na front zachodni. W czasie wojny został ranny i przebywał w szpitalu w Magdeburgu. W czasie tej wojny poległ jego brat Ludwik oraz brat przyrodni Stanisław. Pod koniec wojny zachorował i został skierowany do szpitala garnizonowego w Lesznie. Po wyleczeniu został zwolniony z wojska i wrócił do Pawłowic.
7 I 1919 jako ochotnik wstąpił do oddziału powstańczego w Pawłowicach. Do 26 II 1919 brał udział w potyczkach pod Tworzanicami, Tworzankami, Nową Wsią. Ponownie powołany do wojska 18 VI 1919 pełnił służbę garnizonową w Poznaniu (do 21 III 1920). Po raz kolejny wcielony do wojska (zapewne w VIII 1920) do 17 pułku artylerii ciężkiej, brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej (do 12 XI 1920). 12 I 1921 bezterminowo urlopowany z wojska w stopniu kanoniera (szeregowca).
Członek Związku Weteranów Powstań Narodowych, następnie Związku Powstańców Wielkopolskich. Pracował jako robotnik w folwarku Mały Dwór. Zm. 31 VII 1970 w Pawłowicach i tam poch. Żonaty od 1919 r. z Magdaleną zd. Merta. Miał synów: Stanisława (1920), Władysława (1922), Jana (1925) i Czesława (1927).

CAW, Akta odznaczeniowe; rel. wnuczki Janiny Pietrowskiej i wnuka Romana Poprawskiego.

-----------------------------------------------------------
Informację przesłał pan Jarosław Wawrzyniak.