1. Zima na 1908 byłą łagodną, można było wcześniej rozpocząć pracę w polu.
2. W sprawie ciężarów budowlanych na folwarku plebańskim wydał prezes rejencji w Poznaniu dnia 19 marca roku bieżącego rezolut, że 2/3 kosztów ponosi patron Kościoła, a 1/3 i nadto koszta zwózki i robocizny parafianie. Dozór kościelny i reprezentacya parafialna, gdy im Rządzca Kościoła podał rezolut do wiadomości, zrazu zgodzić się na ponoszenie kosztów nie chciały, lecz na drogę sądową również nie chciały się udać. Dlatego Konsystorz Jeneralny poznański zagroził im, że budowla mimo to wykonaną będzie, a koszta ściągnięte będą przymusowo i będą przeto większe. Wreszcie po długich korowodach i naleganiach ze strony miejscowego Rządzcy Kościoła, obie Korporacye Kościelne zgodziły się na ponoszenie kosztów. Wskutek tego ogłoszono termin podjęcia budowy wedle kosztorysu Polaszka z Gostynia. W terminie oddano panu Polaszkowi budowę stodoły i spichrza, gdyż jego oferta okazała się najkorzystniejsza i to za 10000 MK. Tenże kupił też na licytacyi obie stare stodoły za 980 MK. Rozpoczął budowę w początku czerwca, a skończył w połowie lipca, tak że zboże w tym roku można było zwozić już do nowej stodoły. Ponieważ patron Kościoła zgodził się, aby nie 1/3 część, ale połowę ceny za stare stodoły przypadła na dobro parafii, przeto parafia miała złożyć na zapłacenie kosztów budowli stodoły 4000 MK.
Bractwo Niepokalanego Poczęcia ofiarowało ze swych funduszów złożonych na Książce oszczędności 500 MK. Parafia zaciągła tedy w Banku ludowym w Poniecu pożyczkę w sumie 3500 MK., który to dług według uchwały Korporacyi Kościelnych spłacić się zobowiązuje w latach, składając rocznie w marcu i grudniu w dwóch ratach 50%, od podatków kombinowanych, tj. dochodowych, gruntowych i budynkowych. Pierwsza repartycya ma się rozpocząć w marcu 1909 roku. W ten sposób zakończył się spór trwający długie lata, a wywołujący kwasy, gniewy i kłótnie w parafii. Dodać tu potrzeba, że można było co prawda większy wybudować spichrz plebański, lecz miejscowemu Rządzcy Kościoła chodziło głównie o to, aby spór już raz ukończyć, więc zgodził się na tańszy i mniejszy spichlerz. Nadto tenże pokrył z własnej kieszeni koszta nowego parkanu z desek od strony ogrodu i podwórza plebańskiego, również koszta nowej szopy wystawionej obok spichlerza, przy wrotach wjazdowych.
3. W grudniu tego roku nadesłał dawniejszy proboszcz oporowski, a obecnie proboszcz w Strzelnie, Ks. Prałat Woliński na ręce miejscowego Rządzcy parafii 108 MK. na potrzeby ściśle kościelne. Wskutek tego Bractwo matek Chrześcijańskich dołożyło ze swych funduszy 83 MK. i za tę sumę kupiono nowy biały ornat mszalny ze składu pani Karłowskiej w Poznania. Ornat jest adamaszkowy, gładki, w środku takiż słup, na którym złotemi nićmi wyszyte są kwiaty. Rządzca Kościoła i dozór kościelny za tę ofiarę złożyli podziękowanie Ks. Wolińskiemu na piśmie.
4. Również w grudniu tego roku nadesłała pani Stark z Poznania, właścicielka składu alfeurdy, na ręce Rządzcy parafii w podarunku dla Kościoła tutejszego dwa kandelabry żółte.
5. Urodzaje tego roku były wcale dobre, wiosna bowiem była ciepła i dżdżysta, deszcze w czasie żniwa nieco przeszkadzały, lecz ostatecznie zboże szczęśliwie sprzątnięto. Natomiast jesień była sucha, tak że późne oziminy rzadko i słabo powschodziły. Nadto już 19 października chwycił mróz dość silny i trwał kilka dni, wskutek czego dużo okopowin zamarzło na polu. W listopadzie mróz sfolgował, więc okopowiny nie zepsute zdążono wybrać, lecz wkrótce znów mróz przyszedł. Po większych dominiach nie zdążono roli uprawić pod jarzyny.
6. Dnia 28 grudnia nawiedzone zostały południowe Włochy okropnem trzęsieniem ziemi, wskutek czego zginęło około 190 tysięcy ludzi. Dwa większe miasta Messyna i Reggio zostały zniszczone, oprócz tego dużo miasteczek i wsi. W całym świecie zbierano składki na nieszczęśliwych. Także Księża Administratorzy Archidiecezyi gnieźnieńskiej i poznańskiej ogłosili składkę na ten cel we wszystkich Kościołach obydwu Archidiecezyi.
7. Statystyka: dusz 1088, ślubów 6, chrztów 42, pogrzebów 19, Komunii 3700.