Marca 29 2024 06:30:26
Nawigacja
· Strona główna
· FAQ
· Kontakt
· Galeria zdjęć
· Szukaj
NASZA HISTORIA
· Symbole gminy
· Miejscowości
· Sławne rody
· Szkoły
· Biogramy
· Powstańcy Wielkopolscy
· II wojna światowa
· Kroniki
· Kościoły
· Cmentarze
· Dwory i pałace
· Utwory literackie
· Źródła historyczne
· Z prasy
· Opracowania
· Dla genealogów
· Czas, czy ludzie?
· Nadesłane
· Z domowego albumu
· Ciekawostki
· Kalendarium
· Słowniczek
ZAJRZYJ NA


Julietta z Łubieńskich Morawska (1872-1925) - matka Witolda Morawskiego z Oporowa

Julia (nazywana Juliettą) Łubieńska urodziła się 06.05.1872 r. w Kolanie na Podlasiu (obecnie powiat parczewski) jako jedyne dziecko Zdzisława i Jadwigi z Hausnerów. Jej dziadkami po mieczu byli hr. Seweryn Łubieński i Amelia z hr. Jezierskich, a po kądzieli Otto Hausner i Aleksandra z Kownackich. Wczesne dzieciństwo spędziła w rodzinnym Kolanie z babcią Amelią, gdyż z powodu zmuszenia ojca przez władze carskie do opuszczenia Kolana z powodów politycznych, rodzice jej rozeszli się. Po rozstaniu ojciec udał się na tułaczkę po świecie i do Kolana już nie powrócił, natomiast matka po krótkich pobytach we Lwowie i Krakowie wyjechała do Włoch próbując tam kariery artystycznej, skąd po kilku latach wróciła do córki i teściowej do Kolana. W miarę dorastania Julietta pomagała matce i babci w ich działalności na rzecz pomocy miejscowym włościanom i prześladowanym przez władze carskie unitom.

W lutym 1890 r. na Jasnej Górze w Częstochowie poślubiła o 20 lat starszego od niej Ignacego Morawskiego z Oporowa, co odnotowała ówczesna prasa poznańska.

Powyżej wycinek z „Dziennika Poznańskiego” nr 34 z dnia 11.02.1890 r.

Po ślubie Julietta opuściła Kolano, pozostawiając tam samodzielnie gospodarującą matkę, i zamieszkała z mężem w Oporowie (obecnie powiat leszczyński), gdzie wkrótce urodziła czworo dzieci: Aleksandrę (1891), Eugenię (1892), Marię (1893) i Witolda (1895). W roku 1900, po sprzedaży majątku w Kolanie, sprowadziła się do Oporowa matka Julietty – Jadwiga z Hausnerów Łubieńska. Harmonię rodzinną w Oporowie przerwała w 1909 r. śmierć męża Julietty, Ignacego Morawskiego. Od tego momentu oporowski dwór zaczął się „wyludniać”. W 1910 r. wyszła za mąż i opuściła Oporowo najstarsza córka, w 1913 r. syn został powołany do pruskiej służby wojskowej oraz w 1914 r. wyszły za mąż i opuściły Oporowo dwie pozostałe córki. W dniu wybuchu I wojny światowej w oporowskim dworze pozostała więc tylko wdowa Julietta z ponad sześćdziesięcioletnią matką.

Po zakończeniu wojny i po dziesięciu latach wdowieństwa, licząca wówczas już 47 lat, Julietta poślubiła w 1919 r. niespełna trzydziestoletniego (według Leitgebera „dwudziestoletniego”) administratora Oporowa, Ksawerego Przyjemskiego*, co odbiło się głośnym echem w towarzyskich kręgach Wielkopolski, wywołując szerokie komentarze. Wprawiło to także w zakłopotanie jej dzieci, uważające drugie małżeństwo matki za trudny do zaaprobowania mezalians. Prawdopodobnie z tego powodu (może nawet nieco wcześniej) Oporowo opuściła też matka Julietty i przeniosła się do wnuczki Eugenii. Drugi związek Julietty nie przetrwał roku, gdyż młody Ksawery Przyjemski poległ** na wojnie w kampanii 1920 r., w której brał udział jako ochotnik. Na wojnę poszedł nie z Oporowa lecz ze świeżo nabytych podpoznańskich Komornik, stąd jego nazwiska próżno szukać na tablicach czy w wykazach osób poległych i choćby z tego tytułu należy mu się powyższa wzmianka.

Julietta nie ograniczała swej aktywności do spraw gospodarczych związanych z majątkiem w Oporowie. Długie lata była patronką kościoła parafialnego w Oporowie, której kościół ten dużo zawdzięcza. Należała do Stowarzyszenia Ludoznawczego w Poznaniu oraz była sekretarzem Zarządu Wojewódzkiego Związku Inwalidów Wojennych RP. Zmarła 29.09.1925 r. w Oporowie (podobnie jak wcześniej jej córka Maria na zawał serca). Rodzina chyba nie wybaczyła jej owego mezaliansu, gdyż w prasie nie ukazał się żaden nekrolog podpisany przez bliższą lub dalszą rodzinę. Ukazał się jedynie jej nekrolog jako „z hrabiów Łubieńskich Julietta Przyjemska” (bez „primo voto Morawska”) podpisany przez Związek Inwalidów Wojennych RP.

Julietta z hr. Łubieńskich Morawska, secundo voto Przyjemska pochowana została na przykościelnym cmentarzu w Oporowie, jednak nie ze spoczywającym tam pierwszym mężem – Ignacym Morawskim, lecz w oddzielnym grobie pojedynczym po stronie grobowców Morawskich obok dwa lata wcześniej zmarłej córki Marii z Morawskich Wodzińskiej.

__________________________
*/ Ksawery Władysław Albin Przyjemski urodził się 18.10.1891 r. w Poznaniu, jako syn księgarzy Ksawerego Aleksandra herbu Rawicz (1862-1943) i Władysławy z Szubertów (1856-1929) primo voto Cybulskiej [Teki Dworzaczka > Metrykalia > Katolickie > Część IV > 29383 (Poznań, Św. Marcin)]

**/ internetowa LISTA STRAT WOJSKA POLSKIEGO 1918-1920
http://www.stankiewicze.com/index.php?kat=28&sub=361 zawiera zapis:
Przyjemski Ksawery - wachmistrz 115 p.uł., poległ 1.VIII.1920 Nowogród
Zobacz też nekrologię w prasie poznańskiej.

__________________________
Źródło:

Sławomir Leitgeber, „Morawscy herbu Nałęcz I – 600 lat dziejów rodziny”,
Wydawnictwo PANOPTIKOS, Poznań, 1997 (str. 171-172)

__________________________
Dla www.krzemieniewo.net
opracował: Leonard Dwornik

Powrót do MENU „Rodzeństwo, rodzice i dziadkowie Witolda Morawskiego”

WARTO ZOBACZYĆ
Dwór Drobnin

Kościół Pawłowice

Dwór Oporowo

Kościół Drobnin

Pałac Pawłowice

Kościół Oporowo

Pałac Garzyn

Dwór Lubonia

Pałac Górzno
Wygenerowano w sekund: 0.00 6,176,178 Unikalnych wizyt