|
|
Franciszek Morawski
MOWA POLSKA.
Depce z wzgardą przodków kości
Już jest w duszy niewolnikiem,
Nurzy się w błocie podłości,
Kto mówi wrogów językiem.
Ludu, broń się dzielnie, szczerze, —
Tarcza twoja w polskiem słowie,
Stoisz skałą przy twej wierze,
Stań posągiem przy twej mowie.
Polko, w gronie twem domowem,
Bądź nam od wroga zasłoną,
Odepchnij go polskiem słowem,
Jak czarta wodą święconą.
Słowo jest tak wielką siłą
Której żadna moc nie zwali,
Słowo świat ten utworzyło,
Słowo i ten kraj ocali.
Póki w polskich komnat ściany
Gwar obczyzny nic zawita,
Póty próg nasz nieskalany,
Póty Polska nie zdobyta.
W polskich to domach się mieści
Mowy polskiej arka święta,
Stoi na niej krzyż boleści,
Leżą krwawe ludu pęta.
W tych to dworach Polska żyje,
W nich ostatnia już obrona,
W nich najdroższy skarb się kryje,
Godności naszej korona.
Matki, matki przyszłych matek,
Bądźcie wsparciem świętej sprawy,
Zapiszcie to w duszach dziatek
Ogniem Pragi — krwią Fiszawy:
Że kto wrogów w dom wprowadza
Siebie hańbi, lud swój zdradza,
I każdem słowem obczyzny
Dokończa mordu ojczyzny.
____________________
Dla www.klasaa.net
wypisał: Leonard Dwornik
Fragmenty z „Mowy polskiej” nadal cytowane przez naukowców-filologów polskich
Julian Ursyn Niemcewicz – SROKA I SZCZUR (bajka w obronie polskiej mowy)
Uchwała Senatu RP w sprawie ustanowienia roku 2006 Rokiem Języka Polskiego
|
|
|
 Dwór Drobnin
 Kościół Pawłowice
 Dwór Oporowo
 Kościół Drobnin
 Pałac Pawłowice
 Kościół Oporowo
 Pałac Garzyn
 Dwór Lubonia
 Pałac Górzno |
|
