|
|
[ . . . ] Ostatnia bajeczka, którą utworzył [Julian Ursyn Niemcewicz – przyp. LD], małej jest wprawdzie wartości, lecz poznać z niej dawnego i zawsze tego samego Niemcewicza:
Sroka i szczur.
Urodzona w Warszawie, modnie wychowana
Sroka, co po francusku nie źle szczebiotała,
Każdemu się podobała.
Dnia pewnego z rana
Witając szczura, rzekła "he, bon jour
Monsieur szczur."
Ten zadziwiony, pokręciwszy głową,
Rzekł: moja panno, chciej ojczystą mową,
Przemawiać do mnie; po co ta przesada,
Nie szczyci obca mowa, kto swej nie posiada.
Cała ta bajeczka ułożona jedynie dla tego wiersza zabawnego Bon jour, Monsieur szczur; ale jakże ten wiersz jest niemcewiczowski. [ . . . ]
____________________
Źródło:
„PAMIĘTNIKI Z DZIEWIĘTNASTEGO WIEKU - Wspomnienia Andrzeja Edwarda Koźmiana”
Tom pierwszy, Nakładem Mieczysława Leitgebra, Poznań 1867.
____________________
Dla www.klasaa.net
wypisał: Leonard Dwornik
Ludwik Edward Rajszel – SROKA I SZCZUR (inna wersja bajki z podobnym morałem)
Franciszek Morawski – MOWA POLSKA (wiersz o potrzebie obrony mowy polskiej)
|
|
|
 Dwór Drobnin
 Kościół Pawłowice
 Dwór Oporowo
 Kościół Drobnin
 Pałac Pawłowice
 Kościół Oporowo
 Pałac Garzyn
 Dwór Lubonia
 Pałac Górzno |
|
