|
|
Franciszek Morawski
DO Z. R.
w imionniku.
Jak ów na gruzach wzrosły kwiat młodzieńczy
Tem jest piękniejszy, że ruinę wieńczy,
Tak i ty córo nieszczęsnej krainy,
Uroczny kwiecie ojczystej ruiny,
Tem nam wdziękami jaśniejesz milszemi,
Że w smutek polskiej przybierasz się ziemi.
O Polki! Polki! słynna piękność wasza,
Nie jest w tych wdziękach, które świat rozgłasza;
Waszym urokiem jest wryta zrzenica,
Smutkiem niedoli umilone lica;
Owe bolesne i długie dumania,
Gdzieś tam krążące po krajach wygnania;
Ów wzrok, co blaskiem łzy cnotliwej płonie,
Błądzi po grobach, lub też w gwiazdach tonie.
Ach! póki łza ta wasze rosi twarze,
I boleść święte oblega ołtarze,
Póki czas, płochość, wdzięków tych nic zgaszą,
Dopóty palma piękności jest waszą:
I póty cześci — póki niesplamiona
Wieńczy skroń waszą godności korona! —
|
|
|
 Dwór Drobnin
 Kościół Pawłowice
 Dwór Oporowo
 Kościół Drobnin
 Pałac Pawłowice
 Kościół Oporowo
 Pałac Garzyn
 Dwór Lubonia
 Pałac Górzno |
|
