Paweł Dzierzykraj Morawski (IX pok.), chorąży inowrocławski 1704, starosta gniewkowski, trzy z kolei miał żony, najpierw Jadwigę Żychlińską herbu Szeliga (zob. R. I str. 384) owdowiałą kasztelanową spicimierską Stanisławową Trzebicką herbu Łabędź, a siostrę Adama Żychlińskiego, kasztelana międzyrzeckiego; po jej wczesnej śmierci poślubiłą Annę Łącką herbu Korzbok, córkę Jana i Elżbiety Grudzińskiej herbu Grzymała (zob. T. I str. 155), ale ta zgasła bezpotomnie; wreszcie zawarł Paweł śluby z Ludwiką Rostocką herbu Łabędź, starościanką lelowską, i z nią spłodził syna Kajetana. Z żychlińskiej zaś miał Paweł najstarszego syna Adama Dzierzykraja Morawskiego (X pokolenie), poległego pod Koniecpolem 1707 roku, i córkę Maryannę, wydaną za Felicyusza Czermińskiego herbu Wieniawa, kasztelanica kijowskiego, syna Feliksa.

Kajetan Dzierzykraj Morawski (X pok.), starościc gniewkowski (Inscr. Posn. 1788 fol. 4-5), wszedł w związki małżeńskie z Wiktoryą z Kiekrza Kierską herbu Jastrzębiec, która w r. 1788 występuje już jako wdowa (Inscr. Posn. 1788 fol. 45), matka trzech synów i córki Joanny, pmo za Ignacym Wieruszem Kowalskim (Inscr. Posn. 1788 fol. 5), matki między innemi X. Biskupa Kajetana Kowalskiego (zob. R. XXI str. 39 do 42), sdo vto za Wojciechem Biskupskim herbu Niesobia. Z synów Kajetana i Wijtoryi Kierskiej poprowadził dalej gałąź starszą Wojciech; drugi zaś Paweł (XI pok.), burgrabia pyzdrski, ożeniony z Anną Brodnicką herbu Łodzia, umarł bezpotomnie; również i trzeci z braci, Walenty Dzierzykraj „z Chomęcic” Morawski (XI pok.), był bezdzietnym z Ewą Wilczyńską herbu Poraj, córką Stanisława i Maryanny Golemowskiej herbu Poraj (Inscr. Posn. 1780 fol 413); 1782 fol 210; 1786 fol. 266).

Wojciech Dzierzykraj Morawski (XI pok.), brat Pawła i Walentego, właściciel dóbr Belęcina i Karchowa, komisarz cywilno-wojskowy, ożenił się z Zofią z Łagówca Szczaniecką herbu Osorya, ur. 1758 r., córką Michała z linii na Boguszynie i Krystyny z Bojanowskich herbu Junosza, podstolanki poznańskiej (zob. R. I str. 270); Inscr. Posn. 1784 fol. 121). Oprócz zmarłych w dzieciństwie syna Ignacego i córki Krystyny, pozostawił Wojciech z Zofii Szczanieckiej czterech synów: Józefa, Franciszka, kajetana i Michała. Z tych najmłodszy, Michał Dzierzykraj Morawski (XII pok.) pozostawił wprawdzie z Tekli z Dzwonowa Rogalińskiej herbu Łodzia, córki Wojciecha, chorążego wojsk koronnych, i Maryanny Chełkowskiej herbu Wczele (Inscr. Posn. 1792 fol. 152); zob. R. VI str. 276; R. VII str. 26), syna Macieja (XIII pok.), ale ten umarł w r. 1819, licząc lat dopiero 12. Tekla z Rogalińskich Morawska umarła w dziedzicznem Konarzewie pod Zdunami dnia 2 marca 1869 r., licząc lat 83, pochowana w Zdunach.

Po Józefie, Franciszku i Kajetanie poszły trzy linie gałęzi starszej.

---------------------------------------------------------------------------------

Źródło:

Teodor Żychliński „ZŁOTA KSIĘGA SZLACHTY POLSKIEJ”, T. XXIII, str. 62-92, Poznań 1901.