VI. Józef hr. Łubieński, najmłodszy z synów Feliksa Ministra, urodził się w Zagości d. 16 października 1796 r. Z Józefy Pruskiej h. Pruss III* (córki Jana Rotmistrza konfederacyi Barskiej i Ludwiki z Szczanieckich), którą zaślubił d. 18 maja 1823 r., miał dziesięcioro dzieci: z tych czworo zmarło bezpotomnie, a między niemi syn jedynak Włodzimierz, urodzony d. 2 maja 1824 r., umarł d. 10 października 1849 w Ostendzie i tamże pochowany.

Córki: Tekla za Pawłem hr. Łubieńskiem synem Piotra, w r. 1855 Bogu ducha oddała, pochowana w Wiskitkach; Antonina za Julianem hr. Łubieńskim, synem Henryka; Wiktorya za Hippolitem Popielem h. Sulima z Zajezierza; Marya i Barbara pannami.

________________________________
Źródło:
Stanisław Kazimierz Kossakowski: „Monografie historyczno-genealogiczne niektórych rodzin polskich (z przypisami Juliana Błeszczyńskiego)”, Tom 3, w Drukarni Józefa Bergera, Warszawa 1872 [przypis na str. L–LI].

Była to wysokich cnót, prawdziwie polska i cbrześciańska matrona. Urodzona i długo zamieszkała w Wielkopolsce, pani licznych włości, hojną ręką przy prostocie codziennego życia szafowała jałmużną i wszelkiemi dobrodziejstwy. Wielu jeszcze żyje śród nas, którzy osobiście tego doświadczyli. Ale najwspanialszą chwilą życia tej matrony było, gdy przed przeszło 30 laty, mąż jej założywszy bank w Gdańsku, a skutkiem ustania żeglugi na rzekach Królestwa Polskiego, nie mogący dostać do Gdańska zakupionej pszenicy — niewypłacalność banku swego ogłosić musiał. Otóż wtenczas, ta prawdziwa polska i chrzcściańska matrona, acz liczną mająca rodzinę, acz będąc wyłączną właścicielką ogromnego majątku ziemskiego — nie z wahała się ni chwili, nie znając i nie uznając różnicy nowoczesnej żony bankiera od zwykłej towarzyszki życia, i całą wielką swą fortunę oddawszy kupieckim kredytorom męża swego — nie dopuściła, by ktokolwiek mógł z powodu operacyi handlowych jej męża szkodę ponieść — a ona choćby szeląg jeden zachować. Odtąd życie spędziła niemal w niedostatku, ale spokojna i swobodna, że spełniła chrześciański obowiązek żony, a błogosławieństwo Boże widocznem było pod jej dachem. Pokój jej cieniom!
(Kur. Pozn. nr. 95 z r. 1877.)

________________________________
Źródło:
Teodor Żychliński „Kronika żałobna rodzin wielkopolskich od 1863-1876 r. z uwzględnieniem ważniejszych osobistości zmarłych w tym przeciągu czasu w innych dzielnicach Polski i na obczyźnie”, Poznań 1877, (str. 581)


O Józefie Łubieńskim w późniejszym opracowaniu genealogicznym z XIX w.