Gosodarze wsi Pawłowice wnieśli na zasadzie ustawy z dnia 8-go Kwietnia 1823 roku, o urządzenie swoich ku Dominium stosunków; wskutek rozporządzone zostało obrobienie Interessu takowego oraz połączoney z nią separacyi i podziału wspólności, a po ustaleniu wprzódy odnoszącego się doń stosunku rzeczy i stosunku prawnego, doprowadzonym został interess do końca tak dalece, iż teraz rezultaty jego do ninieyszego Recessu przyjęte bydź mają.
Nim się do tego przystąpi, nadmienić należy, dla wystawienia stosunku, jaki pomiędzy uczestnikami miał mieysce, co następuje.

Wieś Pawłowice w parafii własnego nazwiska, powiecie Wschowskim położona, jest wolne allodyum szlacheckie, a własnością Leona Hrabi Mielżyńskiego, na którego tytuł dziedzictwa mocą dekretu z dnia jedenastego Stycznia tysiąc ośmset dwudziestego ósmego roku jest uregulowany;
A składa się: 1. z troyga folwarków we wsi i jednego na polu położonego,
2. z kościoła katolickiego i plebani z gruntami,
3. z dotacyi dla organisty przy tymże kościele, z ról się składającey, 4. z kaplicy z gruntami, do dworu należącey, która atoli przy urządzeniu ninieyszem w niczem nie została naruszoną,
5. z jednej posady półśledniczej i z czterdziestu posad ćwierćrolniczych, które wszystkie regulacyi podług ustawy z dnia 8. Kwietnia 1823 podlegają.

Grunta powiedzianych dopiero 41 gospodarstw włościańskich zostały na wniosek interesentów przy separacyi do kupy zebrane, i z całości tej utworzono tyleż gospodarstw rolnych włościańskich, co do posiadłości pomiędzy sobą równych. Do nabycia własności tychże gospodarstw, wylegitymowani są według obmowy poprzednio przyjętych czynności, następujące indywidua, jako to:
1. Andrzej Patelka,
2. Franciszek Osięgłowski,
3. Benedykt Popiela,
4. Filip Madaliński,
5. Roch Toboła,
6. Marcin Gołębiak,
7. Szczepan Chudziński,
8. Filip Fortuniak,
9. Mateusz Musielak,
10. Franciszek Szmigielski,
11. Marcin Machowiak,
12. Jakub Samolek,
13. Apolonia Pietrowiakowa,
14. Michał Dawid,
15. Franciszek Merta,
16. Mikołaj Patelka,
17. Marcin Patelka,
18. Piotr Poltyn,
19. Józef Tórz,
20. Fryderyk Thul,
21. Maciey Spieg,
22. Stanisław Pożega,
23. Monika i Mateusz małżonkowie Pomykały,
24. Józef Skrzypczak,
25. Błażej Borowiak,
26. Franciszek Xawer Skorzewski,
27. Szymon Iwanek,
28. Jan Raburski,
29. Tomasz Borowiak,
30. Majcher Adamczak,
31. Anastazya i Franciszek Machowiakowie małżonkowie,
32. Kazimierz Szablewski,
33. Andrzey Galon, alias Hendlerz,
34. Stanisław Szablewski,
35. Jan Jankowski,
36. Marcin Sypkowski,
37. Jan Adamczak,
38. Tomasz Bączyk,
39. Maryanna Kaliska,
40. Tomasz Dawid,
41. Marcin Machowiak,
mianowicie każdy do jednego gospodarstwa.

Działanie przy interessie niniejszym rozciągało się na urządzenie stosunków, na nadanie własności wspomnionych wyżej posad, niemniej na podział wspólności po polach folwarcznych, plebańskich i włościańskich, i na koniec na przestawienie budynków z gospodarstw niektórych włościan, na nowe siedliska we wsi wskutek separacyi im przypadłe.

Wynagrodzenie siebie od gospodarzy, obrało i uzyskało Dominium czynszem.

Przy separacyi gruntów, wziętą jest za podstawę mappa w roku 1834 przez geometrę Claasen sporządzoną, na której też podział uskuteczniony został; do tejże mappy ściągają się przeto wszystkie głoski, liczby i inne znamiona, które ku oznaczeniu gruntów w recessie niniejszym są przytoczone.

Przedstawiwszy to, przyimują się postanowienia recessu samego w następującym sposobie.

§.1.

Dziedzic nadaje wszystkim gospodarzom wyżej wspomnionym:
6 mórg 128 prętów podworzów i placów budynkowych
100 mórg 4 pręty ogrodów
917 mórg 148 prętów roli
63 morgo 133 pręty pastwisk
22 morgi i 161 prętów nieużytków
------------------------------------------------
1111 mórg 34 pręty ogólnie
wyraźnie tysiąc sto jedenaście morgów, trzydzieści cztery prętów kwadratowych,

niemniej znajdujące się na gospodarstwach załogi i siewy oraz budynki gospodarzom według §.11. przekazane, mianowicie każdemu te grunta i budynki, które mu się przy podziale dostały na zupełną i niecofnioną własność wolną od służebności i pańszczyzny w ten sposób, iż każdy z nich gospodarstwem swojem w obrębach ustaw krajowych, pomiędzy żyjącemi lub na przypadek śmierci dowolnie rozporządzać jest mocen.
Ograniczenie i sytuacyą gruntów gospodarzom przypadłych okazuje mappa oraz rejestr obkopcowania z odniesieniem się do teyże mappy przez mierniczego Claasen sporządzony, który do przyszłej czynności względem niniejszego recessu przyjąć się mającej, dołączony zostanie.
Na kommunikacyą z gruntami swemi, mocni są gospodarze używać drogi na nich położone, jako to:
a. ulicę wiejską lit. a.
b. drogę lit. d. na granicy z gruntami folwarcznemi pańskiemi znajdującą się,
c. trakt do Osieczny lit. b.
d. tak zwany wygon bydła lit. c.
mappy.