|
Franciszek Morawski
Pokrzywa i róża.
Przykra dla wszystkich, z wszystkiemi zwaśniona,
Dla siebie tylko i słodka i tkliwa —
Tak się wśród licznych kolców nasrożona,
Gorszyła z róży pokrzywa:
Bawi mię — rzecze — ta róża tak sławna,
Co niby skromną udaje przed światem,
Znam ja tę skromność oddawna,
Któż się nie pieścił z jej kwiatem?
Mnie taka płochość nigdy się nie zdarzy,
"Wszystkim wiadomo jak jestem surowa,
Mojem godłem są te słowa:
Kto się dotknie, ten się sparzy.
I pocóżby się tykał? tak jej rzecze z boku,
Jakiś pasterz w wieczornym dumający mroku:
Można dla róży raniej na kolce zważać,
I na ranę się narażać.
Lecz któżby mając kwiat tak wdzięczny, tkliwy,
Chciał się parzyć dla pokrzywy.
|
|
|
Dwór Drobnin Kościół Pawłowice Dwór Oporowo Kościół Drobnin Pałac Pawłowice Kościół Oporowo Pałac Garzyn Dwór Lubonia Pałac Górzno |
|