|
|
Rok szkolny 1948/49 rozpoczęliśmy wizytacją J. E. Ks. Metropolity Walentego Dymka.
W dniach 2 i 3 września bieżącego roku wizytował nasz kościół parafialny J. E. Ks. Metropolita Walenty Dymek. W dniu przybycia (to jest 2 września) Ks. Arcybiskup udzielił wszystkim wiernym Sakramentu Bierzmowania.
Dnia 3 września po mszy św. Odbył się egzamin przed Arcypasterzem. Najpierw pytali nauczyciele religii swoje klasy z materiału przepracowanego w myśl programów. Potem Ks. Arcybiskup sam zadał kilka pytań wszystkim dzieciom – egzamin wypadł wspaniale. Tego dnia jeszcze Ks. Arcybiskup Dymek wyjechał do następnej parafii, pozostawiając miłe wspomnienia i niezatarte ślady Sakramentu Bierzmowania w duszach wiernych.
Stan dzieci szkolnych w bieżącym roku jest następujący:
klasa I stan 6 (4 dziewczęta i 2 chłopców)
klasa II stan 7 (2 dziewczęta i 5 chłopców)
klasa III stan 10 (3 dziewczęta i 7 chłopców)
klasa IV stan 11 (7 dziewcząt i 4 chłopców)
---------------------------------------------------------
razem 34 uczniów (16 dziewcząt i 18 chłopców)
Staraniem Komitetu Folwarcznego oraz administracji miejscowego majątku, została nasza wieś zradiofonizowana. Zakupiono sześciolampowy odbiornik Aga, który ciągnie za sobą 25 głośników radiowych. Głośniki są umieszczone w mieszkaniach robotniczych oraz w szkole. Teraz wesoło na wiosce, wesoło w mieszkaniach robotniczych. Każdy robotnik w obiad lub wieczór, kiedy wróci spracowany do domu ma miłą rozrywkę w posłuchaniu radia. Głośnik radiowy nie tylko jest dla rozrywki ale i uczy. Słuchają go pilnie dzieci w szkole, słucha go robotnik w domu, a młodzież w świetlicy. Usłyszane wiadomości powtarza się innym. Wszyscy wiemy co się w świecie dzieje!
Dzień 15 grudnia 1948 roku jest wielkim dniem w dziejach polskiej klasy robotniczej, świętem wszystkich ludzi pracy w naszym kraju. Tego dnia rozpoczął się Kongres, na którym po 50 przeszło latach rozbicia ruchu robotniczego nastąpiło zjednoczenie dwóch partii. Polska Partia Robotnicza i Polska Partia Socjalistyczna połączyły się tworząc jedną wspólną partię, która poprowadzi naród do socjalizmu. W wielkim tym święcie wzięli udział, oczywiście nie tylko członkowie łączących się partii, ale cały świat pracy w Polsce, nie wyłączając nawet dzieci. Wszyscy winni zrozumieć, że wszystko co dotyczy klasy robotniczej, ma dziś decydujące znaczenie nie tylko w łonie organizacji, ale i decyduje o losie narodów i całej ludzkości.
Po wysłuchaniu przemówienia pana Prezydenta z okazji otwarcia Kongresu Zjednoczeniowego, dzieci szkolne urządziły dla wszystkich miejscową akademię.
Program:
1. Otwarcie akademii i powitanie.
2. Śpiew: „Marsz I Korpusu” – dzieci szkolne.
3. Przemówienie delegatów (PPR, PPS, SL, ZSCh, PCK, ZMP, oraz dzieci szkolnych).
4. Śpiew: „Oka”.
5. Referat: „Kongres Zjednoczeniowy”.
6. Deklamacja: „Partia”.
7. Inscenizacja: „Radosna chwila”.
8. Śpiew: „O partyzancie”.
9. Zabawa ludowa – popisy gry na dudach.
10. Zakończenie, wspólny śpiew „Międzynarodówki”.
Jako czyn kongresowy szkoły, dzieci oczyściły obejście szkolne i wstawiły dwa nowe słupy do ogrodzenia podwórza szkolnego. Obok tego poświęciły przez cały tydzień po jednej godzinie po lekcjach na przygotowanie powyższego programu na akademię zjednoczeniową.
I w tym roku przybył znów gwiazdor. Na uroczystość tą dzieci przedstawiły „Wieczór wigilijny robotnika kolejowego”, oraz kilka wierszy i kolęd. Najradośniejszą chwilą było pojawienie się gwiazdora na scenie. Każde z dzieci zostało obdarowane paczką przygotowaną przez rodziców.
Jedną z najlepiej udanych uroczystości to „Wieczór świetlicowy” dla świata pracy, urządzony przez Koło Młodzieżowe PCK dnia 1 marca 1949. „Wieczór świetlicowy”, było to połączenie kilku uroczystości, obchodów i rocznic. Z okazji 150-lecia urodzin Adama Mickiewicza, oraz setną rocznicę śmierci genialnego polskiego twórcy Fryderyka Chopina, 30-tą rocznicę powstania Konsomołu i powstanie Armii Czerwonej – to całość tej uroczystości. Wieczór świetlicowy otwarła krótkim przemówieniem Przewodnicząca miejscowego Koła PCK Jadwiga Skopińska. Wszyscy członkowie siedzieli na małych krzesełkach przy ognisku. Potem Przewodnicząca prosiła Opiekuna Koła o gawędę na czasie. W gawędzie znaleziono słowa na wyżej wymienione tematy: „Dzisiaj możemy dziękować Armii Radzieckiej, że losy ojczystego naszego kraju ujął w swe mocarne dłonie lud polski i wszyscy pracujemy nad budową szczęśliwego życia” – tak kończy gawędę Opiekun Koła. Po gawędzie nastąpiły deklamacje, śpiewy solowe i wspólne oraz urozmaicenia grami świetlicowymi. Najwięcej uciechy, wesołości i szczerego śmiechu, znaleziono wśród ludzi pracy dla udanych gier, np. „Czerwony Kapturek”, „Strażak”. Dla niezdarów i maruderów znaleziono huczne oklaski, które jeszcze więcej rozochociły rozbawioną dziatwę zorganizowaną w kółku młodzieżowym PCK. Obok tego do całości programu dołożyli starsi swój punkt. Niespodziewanie znalazły się w klasie dudy, które dokończyły rozweselenia spracowanego robotnika. Tak ludzie pracy przygotowali się do obchodu wielkiego postu.
Dnia 30 kwietnia urządzono akademię w miejscowej świetlicy majątkowej z okazji „Święta Pracy”. Całość programu wykonały wyłącznie tylko dzieci szkolne. Na akademię składały się śpiewy, deklamacje oraz inscenizacje. Gromkimi oklaskami został obdarowany Edward Spychała uczeń klasy III za swój solowy śpiew „Maryno, Maryno”. Na zakończenie akademii zaśpiewano „Międzynarodówkę”.
8 maja 1949 roku w związku ze „Świętem Oświaty, Książki i Prasy” w miejscowej szkole urządzono wystawę zeszytów, rysunków i książek. Nauczyciel kierujący w porozumieniu z gromadzkim Komitetem „Święta Oświaty” przygotował piękną i estetyczną wystawę. Wystawa była czynna cały dzień 8 maja 1949 roku od godziny 10 do 18. Wstęp na wystawę był bezpłatny. A zainteresowanie bardzo duże, bo więcej jak 100 osób zwiedziło ją. Na wystawie można było ujrzeć nie tylko zeszyty, rysunki i książki dzieci szkolnych, oraz książki z biblioteki, ale można było przyjrzeć się i pooglądać czasopisma okazowe różnych pism, periodyków, wydawanych dla podniesienia kultury w Polsce Ludowej. Wystawa wykazała, że każdy obywatel, obywatelka znajduje wśród czasopism swoje zainteresowane pismo, gdzie będzie się mógł doskonalić w danym kierunku. Wystawa spełniła pokładane zadania.
Zakończenie roku szkolnego nastąpiło w myśl rozporządzenia Ministerstwa Oświaty dnia 28 czerwca 1949 roku. Na zakończenie roku szkolnego przemówił do dzieci miejscowy sekretarz komórki PZPR towarzysz Skopiński wzywając dzieci, aby nie zapomniały o książce przez długie 2 miesiące, a wypoczęte i świeże, zdrowe i pełne nowych sił wróciły po wakacjach do szkoły. Po śpiewie i deklamacjach nastąpiło rozdanie świadectw. Wyróżniono prymusa szkoły Grześkowiakównę Stanisławę i Skopińską Jadwigę. Obdarowane nie zostały z powodu braku na ten cel funduszy.
Na Święto Oświaty zebrano 1225 złotych.
Na Bursy i Stypendia 738 złotych.
Złomu zebrano 220 kilogramów.
Na Odbudowę Warszawy i Poznania 970 złotych.
|
|
|
 Dwór Drobnin
 Kościół Pawłowice
 Dwór Oporowo
 Kościół Drobnin
 Pałac Pawłowice
 Kościół Oporowo
 Pałac Garzyn
 Dwór Lubonia
 Pałac Górzno |
|
