|
|
W wielkim procesie zakładania fundamentów socjalizmu w Polsce w całej potędze zrozumienia staje i problem wychowania młodego pokolenia, wychowania przyszłych budowniczych nowego ustroju. W budowie nowej szkoły posiadającej tak ważne znaczenie w kształtowaniu się stosunków społeczno-politycznych i kulturalno-oświatowych w Polsce Ludowej zainteresowani są nie tylko nauczyciele, ale czynniki społeczne, Komitety Rodzicielskie oraz Komitety Opiekuńcze.
Znaczenie nowego roku szkolnego zmieniło się znacznie. Dzisiejszą szkołę w przeciwieństwie do przedwojennej cechuje masowość i nowa sprawiedliwa możność, dzięki której każde dziecko może przejść począwszy od pierwszej klasy na wsi wszelkie możliwe szczeble naukowe w mieście i stać się w pełni wykształconym człowiekiem. Dawniej dziecko robotnicze czy wiejskie w wielu wypadkach unikało szkoły. Dlaczego? Ponieważ szkołą nie miała za zadanie wychować z warstw uciskanych zbyt dużo ludzi wykształconych. Szkoła nie starała się wynieść młode zdolne umysły warstw pracujących, nie dopuściła zagadnień wiedzy o współczesnym świecie. A starała się wpoić zainteresowane dzieci problematyką rodzinnej wioski, czy ulicy, dając jedynie umiejętność czytania i pisania. Dbała jednak przy tym o to, by dziecko nie zetknęło się z taką książką, wiedzą, która by mogła w umyśle jego pobudzić zmysł krytyczny w stosunku do otaczającej go rzeczywistości.
Nauka w dzisiejszej szkole to nie monotonne działania zabijające entuzjazm do nauki i tłumienia zdolności. Dziś dziecko pobudzane do samodzielnego krytycznego myślenia, dochodzi do wniosków drogą rozumowania, czyli uczy się poprzez świadome pojmowanie.
Rozpoczęcie roku szkolnego to nie tylko święto młodzieży, ale całego społeczeństwa. Polska Ludowa potrzebuje ludzi światłych i przygotowanych do korzystania z kultury, ludzi twórczych – zbratanych we wspólnym dążeniu do socjalizmu. Na takich ludzi wychować chce szkołą młodzież. Nauczyciel kończąc swe przemówienie powiedział: „Jestem gotowy wszystkie swe siły, całą wiedzę i wszystkie swe możliwości oddać dla dobra Polski, jej lepszej przyszłości, którą wywalczymy przez świat pracy!”
A towarzysz Skopiński Walenty Przewodniczący Komitetu Rodzicielskiego powiedział między innymi: „Uroczystość otwarcia roku szkolnego powinna nosić taki charakter, żeby dzieci, nauczycielstwo i rodzice byli przejęci głęboką troską o rozwój szkoły. Polska zaś pragnie, by już od pierwszego dnia pracy szkolnej czuło się, że wstępujemy w okres doskonalszego ożywionego działania ku socjalizmowi”.
Po przemówieniach odbyła się krótka uroczystość artystyczna, na którą składały się śpiew i wiersze. Po południu na boisku szkolnym zebrały się dzieci by bawić się w piłkę.
26 grudnia 1949
W drugie święto Bożego Narodzenia był gwiazdor w naszej szkole. Na uroczystość złożyły się śpiewy, deklamacje oraz występ artystyczny najmłodszych aktorów sceny, pod tytułem „Gwiazdor uczniów w nowej szkole”. Wieczór był bardzo udany.
30 kwietnia 1950
30 kwietnia 1950 odbyła się wielka akademia z udziałem przodowników pracy, przedstawicieli ZMP, Ligi Kobiet, Partii, Komitetu Rodzicielskiego i Opiekuńczego. Akademię zagaił nauczyciel kierujący. Przemówił do zebranych przodownik pracy w gromadzie obywatel Tomkowiak, który między innymi powiedział: „O Polskę wolną i sprawiedliwą walczyła klasa robotnicza pod zaborami, walczyła w okresie rządów sanacji, walczyła w czasie hitlerowskiej okupacji. Walczyła i wywalczyła w bratnim sojuszu z wolnymi narodami Związku radzieckiego. Dziś z pracy naszej i zapału rośnie coraz piękniejsza i bogatsza socjalistyczna ojczyzna. Upowszechniajmy oświatę i kulturę. Nie ma takiego zakątka kraju gdzie nie dokonały się rewolucyjne przeobrażenia, gdzie nie przekształcało się życie i świadomość człowieka. W tej atmosferze pokojowego socjalistycznego budownictwa rośnie i dojrzewa nasza młodzież”.
Po przemówieniu i odśpiewaniu hymnu, przodownicy pracy miejscowego Państwowego Gospodarstwa Rolnego obdarowali dzieci cukierkami. Każde dziecko otrzymało w oryginalnym opakowaniu torebkę cukierków (200 gram). Na torebce napis: „Robotnicy dzieciom – 1 Maja”. W dalszym punkcie nauczyciel wyróżnił znów przodowników w nauce i obdarował je przyborami szkolnymi (zeszyty, ołówki, gumki i stalówki). Z klasy V wyróżniona została Smektała Stefania córka małorolnego chłopa, z klasy III wyróżniono Grześkowiakównę Stanisławę córkę robotnika rolnego, drugą wyróżnioną uczennicą z tej klasy była Neumannówna Stanisława córka robotnika rolnego. Z klasy II wyróżniono Klichównę Helenę córkę również robotnika rolnego.
Część artystyczną wykonały dzieci szkolne miejscowej szkoły i dzieci dochodzące do szkoły w Krzemieniewie. Akademię zakończono wspólnym odśpiewaniem „Międzynarodówki”.
Na akademii dzieci szkoły podstawowej Mierzejewo zameldowały o wykonaniu swego czynu z okazji 1 Maja: „Osuszyliśmy nasze podwórze, teraz będziemy mogli bawić się z piłką, oraz umocniliśmy drogę koło szkoły, złożywszy 4 wozy żużlu”.
8 maja 1950
8 maja 1950 roku w związku ze Świętem Książki, Oświaty i Prasy zorganizowano wystawę, którą zwiedziło około 100 osób.
19 maja 1950
w związku ze zbieraniem podpisów pod apelem sztokholmskim wszystkie dzieci mające ponad 11 lat pospieszyły, aby złożyć swój podpis na liście w obronie pokoju. Nad podpisami znajdowała się uchwała sztokholmska:
„Domagamy się bezwarunkowego zakazu broni atomowej jako oręża napaści wojennej i masowej zagłady oraz ustanowienia ścisłej kontroli międzynarodowej nad wykonaniem tej uchwały. Będziemy uważali za zbrodniarza wojennego ten rząd, który by pierwszy zastosował broń atomową przeciw jakiemukolwiek krajowi”.
Pod tą uchwała podpisało się 18 milionów Polaków, gdyż nikt z nas nie chce, aby miasta, które wznosimy z gruzów padły znów ofiarą pożogi atomowej.
Naród polski, który tyle wycierpiał w czasie ostatniej wojny, naród polski, który w ciągu pięciu lat od wyzwolenia tyle pracy poświęcił dla zaleczenia ran zadanych mu przez poprzednią wojnę, stoi i stać musi na czołowych pozycjach walki w obronie pokoju. Dlatego naród polski złożył te miliony podpisów pod uchwałą sztokholmską, dają w ren sposób dobitny wyraz swej solidarności ze światowym obozem obrony pokoju.
4 czerwca 1950
Na terenie szkoły dnia 4 czerwca 1950 roku odbyła się skromna Akademia Międzynarodowego Dnia Dziecka. Po południu odbyła się zabawa dla dzieci na łączce. Zabawa została urozmaicona różnymi grami i wyścigami, np.: wyścigi w workach, bieg na 100 metrów dla młodzieży i ojców, zawody w dwa ognie, strzelanie z wiatrówki o nagrody, wędka i loteryjka. Dochód z zabawy zasilił kasę Koła Rodzicielskiego.
23 czerwca 1950
W myśl rozporządzenia Ministerstwa Oświaty rok szkolny zakończył się 23 czerwca 1950. Promowanie uczniów przedstawiało się następująco:
klasa I – ilość uczniów 4 (promowanych 4),
klasa II – ilość uczniów 5 (promowanych 5),
klasa III – ilość uczniów 5 (promowanych 4, pozostało na drugi rok nauki 1),
klasa IV – ilość uczniów 6 (promowanych 6).
Frekwencja przez cały rok szkolny wzrosła i dla miejscowej szkoły jest 97,6%. Za najpilniejsze uczęszczanie do szkoły wynagrodzono następujące dzieci:
1. Skorupkę Władysława z klasy I syna robotnika, opuścił tylko 1 dzień nauki.
2. Maćkowiaka Władysława z klasy II syna robotnika z PGR, opuścił też tylko jeden dzień nauki.
3. Naumannównę Stanisławę z klasy III córkę robotnika z PGR, opuściła tylko 3 dni nauki.
4. Neumanna Wacława z klasy IV syna robotnika z PGR, opuścił tylko 3 dni nauki.
|
|
|
 Dwór Drobnin
 Kościół Pawłowice
 Dwór Oporowo
 Kościół Drobnin
 Pałac Pawłowice
 Kościół Oporowo
 Pałac Garzyn
 Dwór Lubonia
 Pałac Górzno |
|
