Listopada 22 2024 03:12:02
Nawigacja
· Strona główna
· FAQ
· Kontakt
· Galeria zdjęć
· Szukaj
NASZA HISTORIA
· Symbole gminy
· Miejscowości
· Sławne rody
· Szkoły
· Biogramy
· Powstańcy Wielkopolscy
· II wojna światowa
· Kroniki
· Kościoły
· Cmentarze
· Dwory i pałace
· Utwory literackie
· Źródła historyczne
· Z prasy
· Opracowania
· Dla genealogów
· Czas, czy ludzie?
· Nadesłane
· Z domowego albumu
· Ciekawostki
· Kalendarium
· Słowniczek
ZAJRZYJ NA


Nagrobki i napisy

Franciszek Morawski
Nagrobki i napisy
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
(wszystkie nagrobki i napisy ze str. 273-274)
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Księdzu Antoniewiczowi.
Z krzyżem w ręku nad polskim górujący ludem,
Starłeś go i podniosłeś słowa twego cudem.
Krzepiłeś go w niedoli nadzieją i wiarą,
Dla niegoś żył jedynie i dlań padł ofiarą.
Dziś cię szuka w twym grobie, przez łzy widzi w niebie,
I modląc się za tobą, modli i przez ciebie!

Elżbiecie White.
Wzorem będąc cór, matek, trudnych cnót przykładem,
Ciernistą poszła drogą za Chrystusa śladem.
Jak Jego, tak jej działem na tej było ziemi,
Krzyż dźwigać, kochać, cierpieć i płakać z biednemi.

Niewidomej wieśniaczce.
Bez szemrania na losy, choć ciemna z powicia,
Przeszła kornie z swym krzyżem cala drogę, życia,
Żyta w pracy, czystości, wierze, modłach, skrusze:
Noc jej oczy zalała — Bóg rozjaśnił duszę.

Pułkownikowi Niegolewskiemu.
Całą młodość przewalczył w różnych polach chwały,
Mężnie wszelkie na kraj swój odpierał napaście,
Najwyższą przecież po nim pamiątką zostały:
Wieniec Samo-Sierry — i ran ośmnaście.

K. W.
Dzieciom, sługom, włościanom zarówno ojcował,
Wiązał ich łagodnością, słodyczą panował;
I całe życie przykład tych cnót dawał z siebie,
Co tak ciche na ziemi — a tak głośne w niebie.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Pod portretem Kajetana Koźmiana.
W ósmym lat swych dziesiątka lutni nie zawiesił,
Siebie, dzieje i prochy Czarnieckiego wskrzesił,
I tak w pieśni, jak tamten w polu bitew śmiały,
Zlał dwie nieśmiertelności w jeden posąg chwały.

Na obraz matki z dziecięciem.
O jakże ciężka boleść serce jej przenika
Jak długi, jak bolesny wzrok w to dziecię wryła;
Czuje, że do swych piersi tuli niewolnika,
Polka, co królów rodziła!

Napis na drzwiach.
Ilekroć w twej komnacie stąpasz, marzysz dumnie.
Pamiętaj, że z niej kiedyś wyniosą cię w trumnie.

Napis na głazie pod krzyżem.
Klęknij — i w rzewnych modłach u stóp tego krzyża
Tak się podnoś do Boga, jak Bóg do cię zniża.


WARTO ZOBACZYĆ
Dwór Drobnin

Kościół Pawłowice

Dwór Oporowo

Kościół Drobnin

Pałac Pawłowice

Kościół Oporowo

Pałac Garzyn

Dwór Lubonia

Pałac Górzno
Wygenerowano w sekund: 0.00 6,925,487 Unikalnych wizyt