Początek: 1. kwietnia.
Nowo przyjętych: 8 chłopców, 5 dziewczynek.










Ferie wielkanocne trwają teraz od wtorku w Wielkim Tygodniu do poniedziałku po dniach świątecznych.
Ferie zielonoświątkowe: piątek w południe godzina 12 do poniedziałku.
Letnie wakacje i wakacje jesienne trwają razem 7 tygodni. Czas i trwanie poszczególnych ferii na życzenie gminy.
W ostatnim tygodniu lipca rozeszły się niepokojące pogłoski, że zagraża nam wybuch wojny. Nikt początkowo nie uważał ich za uzasadnione, jednak stopniowo wiadomości przybierały pewniejszą formę. Austria zażądała od Serbii zadośćuczynienia z powodu zamordowania następcy tronu i jego żony przez serbskich spiskowców, którzy działali na zlecenie swojego rządu. Ponieważ Serbia, z poparciem Rosji, odrzuciła to żądanie, Austria wypowiedziała jej wojnę, wkrótce uwikłane w nią zostały również Niemcy i Turcja oraz Rosja, Francja, Anglia, Japonia, Belgia, Serbia i Czarnogóra.
Ogromne wzburzenie opanowało mieszkańców naszej wsi. Przez nieporozumienie w naszej agencji pocztowej rozkaz mobilizacji został podany do publicznej wiadomości w piątek 31. lipca. Przed pocztą, na ulicy, przed domami stały grupy wzburzonych ludzi, którzy żywo komentowali nadchodzące wiadomości. Urzędnik przy telefonie musiał pełnić dyżur także w czasie następnej nocy, w ten sposób można było o każdej porze dnia i nocy spotkać tam ludzi, którzy oczekiwali wiadomości. Gdy w sobotę, 1. sierpnia, wieczorem około godziny 6, został ogłoszony zgodny z prawem rozkaz mobilizacji, wzburzenie trochę opadło. Już w tym dniu wielu młodych rezerwistów zostało telegraficznie powołanych pod broń, inni zdolni do służby zostali powołani w następnych 5-6 dniach. W niedzielę 2 sierpnia 1914, w 1 dniu ogłoszenia mobilizacji, odbyła się w naszym kościele uroczysta msza, po której zakończeniu powołani pod broń otrzymali komunię św. Ta msza na pewno pozostanie niezapomniana dla każdego z uczestników. W pierwszych dniach mobilizacji pastor i nauczyciel wielokrotnie towarzyszyli powołanym żołnierzom w drodze na stację kolejową.
Dnia 3. sierpnia powinny się zacząć lekcje, jednak wakacje zostały przedłużone o 14 dni z powodu wybuchu wojny, tak aby dzieci szkolne mogły być jeszcze pomocne przy żniwach. Lekcje w czasie trwania całej wojny oczywiście bardzo ucierpiały z powodu licznych urlopowań. W wielu gospodarstwach nie było ojców i wszystkich synów, tak że uprawa pola wielokrotnie musiała być wykonywana przez żony i córki. Zaraz po wybuchu wojny dziewczynki szkolne były zajęte przygotowywaniem różnych ubrań dla naszych dzielnych obrońców ojczyzny, tak że wiele razy wielkie paczki takich rzeczy (które są wymienione dalej) mogły zostać dostarczone do Leszna.
W pierwszych dniach mobilizacji w dzień i w nocy 2 mężczyzn trzymało wartę przed pocztą, aby natychmiast przekazywać dalej przychodzące rozkazy. Także 2 uzbrojonych członków gminy musiało pełnić wartę na ulicy Wiejskiej i mieć szczególne baczenie na przejeżdżające samochody. W tym ciężkim czasie była udzielana pomoc sąsiedzka, szczególnie wspierano żony żołnierzy, tak że pole było uprawione w pełni i w odpowiednim czasie. Co dotyczy miłosiernych uczynków naszej krzemieniewskiej gminy, to wśród gmin powiatu znajduje się ona na pierwszym miejscu. Polityczna, szkolna, kościelna gmina, założony przez pastora Scheela związek panien oraz kierowany przez żonę nauczyciela Hannemanna Związek Młodych Dziewcząt istniejący do dnia dzisiejszego, spieszą, by łagodzić i leczyć biedę wojenną i rany wojenne. Dalej są opisane niektóre przykłady ich błogosławionej działalności:
Dnia 6. sierpnia żona nauczyciela Hannemanna i nauczycielka Radüge zebrały 148.50 M. które dostarczono do Czerwonego Krzyża w Lesznie. Na początku września pani Hannemann zebrała pierze na poduszki o wartości 500 do 600 M na potrzeby lazaretu.
We wrześniu pani H. i panna R. dostarczyły do Leszna: 12 koszul, 27 par skarpet, 20 par ocieplaczy oraz jeszcze wielkie paczki cygar, masła, jajek i słoniny.
Październik: do starostwa: 10 koszul, 20 pasów brzusznych, 9 par skarpet, 8 par ocieplaczy, 200 cygar, 2 butelki węgrzyna, 1 butelka araku. Główne punkty zaopatrzeniowe przy dworcu: 12 chlebów, 7 ½ funta słoniny, 7 funtów masła, 10 funtów kiełbasy. Lazaret garnizonowy: 227 sztuk jajek, 5 funtów masła, 2 garnce marmolady, 18 butelek soku owocowego, 1 gęś, 5 kaczek, 6 kur, 1 cetnar owoców. W listopadzie wysłano do członków gminy znajdujących się na polach walki: 30 pasów brzusznych, 9 ochraniaczy na klatkę piersiową, 5 szali, 20 par ocieplaczy. Oprócz tego pani H. i członkinie Związku Młodych Dziewcząt przesłały do członków gminy znajdujących się na polach walki 68 paczek bożonarodzeniowych, które były wypełnione piernikami, 1 butelką araku, świeczkami, jabłkami, orzechami i były ozdobione gałązkami świerku. Do każdej paczki dołączono książeczkę z kolędami. Wysyłka ta była możliwa dzięki zbiórce przeprowadzonej przez dziewczęta oraz wsparcia z opłat od polowań w wysokości 180 M. Członkowie gminy zrezygnowali z opłat za dzierżawę na polowania w wysokości 800 M, co zostało przekazane na rzecz Czerwonego Krzyża. Kasa szkolna przekazała ze swojej nadwyżki na Czerwony Krzyż kwotę 50 M. W styczniu 1915 kolejny raz dostarczono do Leszna: 34 pary skarpet, 6 par rękawiczek, 10 ochraniaczy na głowę, masło, chleb, kiełbasę, słoninę, jajka, brzoskwinie i 25 M. Przed świętami Bożego Narodzenia nasze szkolne dzieci wysłały do I punktu zbiorczego podarunków w Poznaniu dla potrzebujących wojaków na polu walki, skrzynię świąteczną, skrzynię ze skarpetami, ocieplaczami, czekoladą, cygarami, papierosami, świeczkami i owocami o wadze ponad 1 ctr.
Szczegółowy, pełny spis biorących udział w wojnie z naszej miejscowości oraz tabela powiatu zostanie dołączona do tej kroniki.
Ponieważ liczba uczniów spadła do 119 uczniów, z dniem 8. stycznia 1915 szkoła została przekształcona z trzyklasowej w dwuklasową. Z powodu powołania do wojska nauczyciela Paschke i jego zastępcy Brauna w Zedlitzwalde, nauczyciel Hannemann udziela tam 12 godzin lekcji tygodniowo od dnia 9. stycznia 1915.