23.05.1925 roku na zaproszenie Stefana Ponikiewskiego z krótką wizytą w Drobninie przebywał ówczesny prezydent Rzeczypospolitej, Stanisław Wojciechowski. Dla ówczesnych mieszkańców Drobnina i okolicy było to tak ważne wydarzenie, że warto przypomnieć, co na temat tej wizyty ocalało w źródłach z tamtych czasów:

Dziennik Poznański 1925.05.26 R.67 nr 121

Według zapowiedzi Prezydent Rzeczypospolitej przybył dnia 22 maja rb. punktualnie o godzinie 6:00 do Zdun. Na przyjęcie pana Prezydenta miasto przyodziało się w odświętną szatę majową.
Przez miasto ciągnęły jeszcze dotychczas jeszcze nigdy nie bywałe w Zdunach tłumy ludności miejscowej i okolicznej serdecznie żywiołem i okrzykami witając Pierwszego Dostojnika Państwa. Pan Prezydent po przyjechaniu między szpalerami miejscowych organizacji oraz przeszło pół tysiąca dziatwy szkolnej udał się do zakładu wychowawczego kierowanego przez Wincentki, a założonego przez śp. księdza posła Jażdżewskiego. U wejścia do zakładu powitał Pana Prezydenta miejscowy burmistrz Czesław Surmacewicz gorącemi słowami. Następnie przedstawił Panu Prezydentowi Radę Miejską i Magistrat oraz delegacje miejscowych organizacji, poczem udał się Pan Prezydent do zakładu. Tam dzieci powitały Pana Prezydenta przez jedną ze swoich koleżankę nadzwyczaj miłem wierszem powitalnym i wręczeniem kwiatów, za co Pan Prezydent w rozczuleniu ucałował deklamatorkę, zwiedzając udał się Pan Prezydent do dalszych ubikacji Ochronki; na salce dzieci prześlicznie odtańczyły tańce ludowe. Również Pan Prezydent odwiedził chorowitą przełożoną , zakładu siostrę Melin. Na zakończenie miejscowy ksiądz proboszcz Jaśkowski w myśl tradycji tutaj panującej, wskazując na tragiczny w historii naszej moment żegnania opuszczonego przez naród Króla Jana Kazimierza, żegnającego w nadziejach powrotu kielichem wina miasto tutejsze, - prosił o wychylenie na cześć Najjaśniejszej Rzeczpospolitej kielicha wina, - Pan Prezydent prośbę wysłuchał i zadość uczynił tej tradycji.
Nadzwyczaj serdecznie i owacyjnie żegnany o godzinie 6:35 Pan Prezydent Rzeczypospolitej, opuścił miasto, udając się do Leszna.

Leszno, 23 5 (PAT), Podczas śniadania w kasynie oficerskiem 17 puł. uł. p. Pan Prezydent Rzplitej w przemówieniu swem wyraził zadowolenie z postawy oddziałów wojskowych garnizonu leszczyńskiego. Następnie wyruszył do Drobnina, gdzie były poseł na sejm, p. Stefan Ponikiewski podejmował go podwieczorkiem. Potem p. Prezydent odjechał do Racot, letniej swej rezydencji i tu zabawi kilka dni.

Kronika szkoły niemieckiej w Krzemieniewie – zapis pod rokiem 1925:

W sobotę, 23 maja, prezydent państwa Stanisław Wojciechowski odwiedził miasta Rydzynę i Leszno i przybył także do polskiego właściciela ziemskiego Ponikiewskiego, w sąsiedniej gminie Drobnin. Na polecenie pana szkolnego inspektora dzieci szkolne z Krzemieniewa, Drobnina, Mierzejewa, Oporowa, Oporówka, Garzyna i Górzna utworzyły szpaler od bramy wjazdowej aż do mostu w parku w Drobninie. Inpektor szkolny przekazał mi nadzór nad wymienionymi uczniami. Dzieci były przystrojone kwiatami, prawie wszystkie dziewczynki były w białych sukienkach i każde dziecko miało małą flagę. Prezydent przybył o godzinie 4 po południu. Przy wejściu do parku zawołałem: „Niech żyje”, wtedy jedna dziewczynka szkolna z Drobnina powitała prezydenta w kilku słowach i wręczyła mu bukiet kwiatów. Zapytał mnie, ile mam dzieci, odpowiedziałem mu, że kieruję oddziałem niemiecko-ewangelickim i mam 62 dzieci szkolnych, a oddział polski ma 64 dzieci. Dzieci z Krzemieniewa i Garzyna zaprezentowały 2 piosenki: „O święty kraju nasz” (na 3 głosy) i „Szumią orły” (na 2 głosy). Następnie prezydent udał się do pałacu pana Ponikiewskiego i o godzinie 6 wieczorem pojechał przez Krzemieniewo do Gostynia i następnie do majątku Racot.
Adam Kaisar