Pierwsza wzmianka o Brylewie w archiwach datuje się z roku 1421, w którym to roku Dobrogost z Prusimia sprzedaje Krzemieniewo, Wierzchocin, Brylewo, Garzyn, Drobnin i Rybnik, które zakupił był u Andrzeja z Bawora, dziedzica na Oporowie, Przybysławowi z Gryżyny, stolnikowi Poznańskiemu.
W roku 1756 należało Brylewo do Ludwika Skrzetuskiego, którego sprzedał Brylewo Jakóbowi Hersztupskiemu. W roku 1822 wyszła Teresa, wdowa po Leopoldzie Hersztupskim, za Osińskiego. Po śmierci tychże, bez pozostawienia potomstwa, w roku 1853 dostaje się ta ziemia w ręce Hipolita Szczawińskiego.
Po śmierci Zdzisąłwa Szczawińskiego, ożenionego z Marją Ponikiewską, kupuje w roku 1876 Brylewo Stanisław Ponikiewski, a po jego śmierci w roku 1913 otrzymuje Brylewo, w drodze spadku, dzisiejszy właściciel Hipolit Ponikiewski.
Za czasów Augusta III było Brylewo w posiadaniu Henryka Bruhla, ministra saskiego Augusta III, który na mocy posiadania Brylewa starał się i uzyskał szlachectwo polskie.
Już za Szczawińskich uchodziło Brylewo jako dobry i racjonalnie prowadzony majątek. Zarodowa owczarnia brylewska znana była na całą Polskę, ale główne meljoracje przeprowadził Stanisław Ponikiewski, który już w roku 1892 wydrenował całe Brylewo, skasował wszelkie nieużytki, założył w roku 1904 polną kolejkę do stacji Krzemieniewo, która pozwoliła plantować buraki cukrowe na wysoką skalę. Książkowość prowadzona w Berlińskiem Tow. D. L. G. Wykazał wprost zdumiewające rezultaty. Dzisiejszy właściciel pracuje nadal w myśl systemu zaprowadzonego przez ojca.
Poza plantacją buraków, która obecnie obejmuje 1/5 część całej ziemi ornej, powstają początki gospodarstwa nasiennego, przez reprodukcję nasion buraków cukrowych, oryginalnych zbóż i ziemniaków.
Pracę ręczną zastępuje się coraz więcej pracą mechaniczną; co rok zakupuje się najnowsze maszyny, pędzone już częściowo motorami. Lecz mimo częstego zastosowania siły mechanicznej zapotrzebowanie na robotnika rośnie; co rok prawie zatrudnia się większą ilość siły roboczej i administracyjnej.

--------------------------------------------------------------------
Tekst pochodzi z opracowania: Bronisław Świderski, "Ilustrowany opis Leszna i ziemi leszczyńskiej", Leszno 1928, strony 275-276.