Listopada 21 2024 12:50:35
Nawigacja
· Strona główna
· FAQ
· Kontakt
· Galeria zdjęć
· Szukaj
NASZA HISTORIA
· Symbole gminy
· Miejscowości
· Sławne rody
· Szkoły
· Biogramy
· Powstańcy Wielkopolscy
· II wojna światowa
· Kroniki
· Kościoły
· Cmentarze
· Dwory i pałace
· Utwory literackie
· Źródła historyczne
· Z prasy
· Opracowania
· Dla genealogów
· Czas, czy ludzie?
· Nadesłane
· Z domowego albumu
· Ciekawostki
· Kalendarium
· Słowniczek
ZAJRZYJ NA


Rok szkolny 1964/1965

1964/1965

Monografia szkoły
Wieś Lubonia liczy około 600 mieszkańców, w tym dzieci w wieku szkolnym 83 (wszystkie spełniają obowiązek szkolny). Ludność zajmuje się rolnictwem. Pracuje bądź we własnym indywidualnym gospodarstwie rolnym, bądź też w Państwowym Gospodarstwie Rolnym. Gospodarstwa indywidualne zajmują obszar około 180 ha powierzchni. Są to gospodarstwa od 1 do 10 ha powierzchni. Nieliczna grupa mieszkańców Luboni dojeżdża do Leszna, przeważnie rzemieślnicy.
Pierwsza wzmianka dotycząca szkoły w Luboni znajduje się w recesie uwłaszczeniowym zawartym między chłopami wsi Lubonia a właścicielem majątku Franciszkiem Morawskim. Brzmi ona następująco” Dziedzic zobowiązuje się od chwili rachuiąc w której dla wsi Luboni osobna szkoła fundowana zostanie na uposażenie teyże. Dwie morgi ogrodu, w miejscu dogodnym bez czynszu udzielić”.
Szkoła została wybudowana w roku 1855 na ziemi majątkowej. Uczęszczały do niej dzieci z Luboni i Mierzejewa. Przed tym dzieci z Luboni chodziły do szkoły w Oporówku. Kto był pierwszym nauczycielem w tej nowej szkole i ile do niej uczęszczało dzieci nie wiadomo. W okresie międzywojennym od 1918 do 1939 roku była to szkoła jednoklasowa czterooddziałowa o jednym nauczycielu. Pełnej siedmioklasowej szkoły podstawowej w takich warunkach w okresie międzywojennym nie ukończył ani jeden mieszkaniec Luboni. Nikt też nie uczył się w szkole średniej.
Skąpe dane dotyczące okresu międzywojennego nie są nigdzie zapisane, a zebrane tylko od ludzi. W czasie okupacji w szkole tej uczyła się młodzież niemiecka. Dzieci polskie chodziły do szkoły w Oporówku.
Po wyzwoleniu dnia 1.03.1945 rozpoczęli w tej szkole pracę koledzy Jagodziński Marian i Niedźwiedziński Marian. Do szkoły zostało zapisanych 58 dzieci z roczników 1931 – 1937 w tym 25 chłopców i 33 dziewczęta. Skompletowano trzy oddziały I, II, i III klasę. Od dnia 14.03.1945 kolega Niedźwiedziński przeniósł się do Oporówka, aby tam zorganizować naukę dzieci, a kolega Jagodziński pracował nadal w Luboni. 27.03.1945 roku otwarto kurs dla dorosłych, aby umożliwić im ukończenie 7 klas szkoły podstawowej. Zapisały się 24 osoby.
Z dniem 3.09.1946 roku podniósł się stopień organizacyjny szkoły. Zorganizowano dwuklasówkę. Uzyskano drugą izbę lekcyjną w zabytkowym dworku, którą systemem gospodarczym przystosowano do używalności szkolnej. Uzyskano też drugi etat nauczycielski. Do szkoły zapisanych było 68 dzieci w 5 klasach. Drugi nauczyciel przybył dnia 1.12.1946 roku, był nim kolega Krzyżyński. Od dnia 3.09.1947 roku w Luboni była szkoła dwuklasowa realizująca program 6 klas, z tym, że do klasy VI uczęszczały też dzieci z Oporówka, Oporowa i Grabówca. Do klasy siódmej natomiast odsyłano dzieci do Pawłowic i Łęki Wielkiej. Dnia 1.11.1947 roku otwarto kursy dla dorosłych. Na kurs niższy zapisano 16 uczestników, a na wyższy 21.
Rok 1950/51 był rokiem ogromnego wysiłku i pracy kierownictwa szkoły oraz Komitetu Rodzicielskiego. W roku tym bowiem urządzono szereg udanych imprez, przedstawień i zabaw. Zebrane pieniądze przeznaczono na zakup stołów i krzeseł dla szkoły. Podkreślić należy postawę społeczeństwa lubońskiego, które na tak zaszczytny cel nie szczędziło ofiar. Rodzice rozumiejąc potrzeby szkoły, ofiarowali własną pracę – wmurowano nowe drzwi, wytrzcinowano sufit w korytarzu, odmalowano klasy, wstawiono nową bramę na podwórku gospodarczym, zbudowano nowe klatki schodowe na strych i do piwnicy. Wydano na ten cel ponad 6000 zł gotówki nie licząc robocizny.
Dzięki pracy uświadamiającej w środowisku rolnicy lubońscy wywiązali się w 100% z wszystkich obowiązków wobec państwa. W całym szeregu imprez i uroczystości, które obchodzono we wsi, na uwagę zasługuje fakt, że nauczyciele potrafili zainteresować szkołą ogół społeczeństwa i wszystkie organizacje istniejące we wsi. Dużo pracy poświęciło grono nauczycielskie młodzieży. Aby zainteresować ją sportem i życiem kulturalnym zakupiono z funduszu KR piłki i siatkę. Życie sportowe zaczęło się rozwijać. Młodzież zdobywa dobre miejsca w gromadach i powiecie. Raz rozbudzone zamiłowania sportowe tkwią w młodzieży po dzień dzisiejszy. Młodzież szkolna, jak również KR brała czynny udział we wszelkich akcjach przebiegających przez kraj. Za udział w zalesianiu kraju otrzymała szkoła dyplom i wyróżnienie. KR w tej akcji w roku 1956 zakupił drzewka i założył przy szkole 25 arów sadu. Pod każdym względem szkoła przodowała w środowisku nie tylko w wynikach nauczania i wychowania ale również pod względem ekonomicznym. Na działce szkolnej założono plantację cykorii. Celowo wybrano tą roślinę, gdyż miejscowi rolnicy niechętnie ją kontraktowali. Plantacja udał się doskonale. Z pięciu arów zebrano 24 kwintale korzeni, za co otrzymano 986,20 zł. Kupiona za to radio typu „Pionier”, które było pierwszym aparatem radiowym we wsi. Na lekcjach odbiornik służył dzieciom, a wieczorem klasa wypełniała się młodzieżą starszą i dorosłymi, którzy ciekawie słuchali wiadomości z szerokiego świata. W 1955 roku duża izba lekcyjna została podzielona na dwie klasy. Uzyskano w ten sposób ciepłe pomieszczenia i zakończyło się przemarzanie dzieci w okresie zimy.
W 1959 roku szkołą otrzymała trzeci etat nauczycielski. Skutkiem tego nasza szkołą realizuje program 7 klas przy 3 nauczycielach. Nauka odbywała się na zmiany, gdyż nie uzyskano trzeciej izby lekcyjnej.
W zbiórce na budowę szkół tysiąclecia nauczycielstwo ofiarnie, zresztą jak we wszystkich akcjach bierze zawsze czynny udział. Dzięki jego postawie Lubonia wywiązuje się z tego obowiązku przed terminem w ponad 100%. Z dniem 1.09.1961 roku po likwidacji OHZ (Ośrodek Hodowli Zarodowej) uzyskano trzy pomieszczenia w zabytkowym dworku. Dwa przeznaczono na klasy, w jednym urządzono magazyn pomocy naukowych. Wydział Oświaty w Lesznie przydzielił jeszcze jeden etat i szkoła nasza realizuje od tego czasu program siedmioklasowej szkoły podstawowej o 4 nauczycielach. Na podkreślenie zasługuje fakt, że Wydział Oświaty zaopatrzył szkołę w potrzebny sprzęt klasowy oraz pomoce naukowe. Rodzice również włożyli dużo starań i pracy w przygotowanie klas do rozpoczęcia nauki. Po pracy, nocami malowali klasy i przeprowadzali drobne remonty.
1.09.1969 roku na skutek reorganizacji szkoły w Luboni została utworzona dwuklasówka – o dwóch nauczycielach z 4 oddziałami. Oddano dwie izby lekcyjne i pomieszczenie na magazyn w zabytkowym dworku POHZ.
W czterech klasach uczy się 41 dzieci, pozostałe klasy aczkolwiek z oporami uczęszczają do szkoły w Oporówku.


WARTO ZOBACZYĆ
Dwór Drobnin

Kościół Pawłowice

Dwór Oporowo

Kościół Drobnin

Pałac Pawłowice

Kościół Oporowo

Pałac Garzyn

Dwór Lubonia

Pałac Górzno
Wygenerowano w sekund: 0.00 6,923,242 Unikalnych wizyt