Annemarie Müller-Górzno urodziła się w roku 1891 w miejscowości Johannesburg w Prusach Wschodnich, obecnie Pisz, jako córka Maksymiliana Augusta Muellera oraz baronowej Marii Meluzyny von Bülow. Do liceum uczęszczała w Mersenburgu w okręgu Saale, następnie przez rok pogłębiała znajomość francuskiego w Genewie. Od roku 1912 studiowała grę na fortepianie w Królewskim Konserwatorium w Berlinie.

W roku 1919 wyszła za mąż za Kurta Müllera, właściciela dóbr ziemskich w Górznie w powiecie leszczyńskim, w Wielkopolsce. Pałac w Górznie stał się odtąd – szczególnie w okresie międzywojennym – otwartym salonem życia kulturalnego i społecznego. Po śmierci męża w 1933 roku Annemarie Müller nadal gospodarowała dobrami. Zajmowała się także wychowaniem dzieci, córki Waldtraut oraz syna Kurta Wolframa, który w roku 1943 zginął na froncie pod Kijowem. W poczuciu odpowiedzialności oraz z wiarą w Bożą opiekę w styczniu 1945 roku pozostała samotna w swoim pałacu w Górznie.

W marcu 1945 roku Annemarie Müller-Górzno została internowana i osadzona w polskim obozie pracy dla Niemców w Gronowie koło Leszna, gdzie przebywała do października roku 1947. Po opuszczeniu obozu znajdowała schronienie w Gdańsku i Poznaniu.
W lutym 1949 roku została wysiedlona do Niemiec, gdzie zamieszkała u córki Waldtraut Rodatz w Gronau w Westfalii.

W roku 1978 opublikowała* swoje wspomnienia z okresu 1945-1949. Zmarła w wieku 88 lat w roku 1979 w Brühl koło Kolonii.

Źródło:
Eugeniusz Wachowiak – „Nota o Autorce” na końcu polskiego wydania wpomnień Annemarie Müller-Górzno „Kogóż mam się lękać?”

_________________________________
*/ Wspomnienia Annemarie Müller-Górzno z okresu od stycznia 1945 do lutego 1949 roku ukazały się w oryginale niemieckim w roku 1978 nakładem wydawnictwa Landsmannschaft Weichsel-Warthe w Hanowerze jako część opracowania traktującego o mało znanych historycznych faktach z okresu wysiedleń Niemców, w tym także wielkopolskich i dolnośląskich, pod tytułem Erlebnisse und Glaubenserfahrungen (Przypadki życia i doświadczenia wiary).

Wspomnienia Annemarie Müller-Górzno zostały przetłumaczone na język polski przez Eugeniusza Wachowiaka i wydane pod tytułem „Kogóż mam się lękać?” przez Oddział Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w Poznaniu w roku 2000. Publikację sfinansowała Waldtraut Rodatz, córka Annemarie Müller-Górzno.

Początkowe rozdziały tych wspomnień, dotyczące pobytu autorki na terenie gminy Krzemieniewo, są dostępne w całości (bez skrótów) pod poniższym odsyłaczem:

Zima 1945 r. w pałacu w Górznie – fragment wspomnień niemieckiej właścicielki.