Józef Skarbek z Malczewa Malczewski właściciel Krzemieniewa, Świerczyny, Chmielnikowa, nadaje przywilej dla okupnych Holendonis w dobrach wsi Krzemieniewo.

Ułożone i datowane w danym przez niego dniu 1 miesiąca VII, roku 1754.

Józef z Malczewa Skarbek Malczewski, kasztelan biechowski, dóbr Krzemieniewa, Świerczyny, Chmielnikowa dziedzic nie chcąc, aby teraźniejsza dyspozycja i niniejsze może w ludzkiej niepamięci ginęło postanowienie, które owszem wiecznymi ma być trwające czasy, dlatego fundującym się okupującym na Krzemieniewie ludziom w ten niniejszy opisany sposób dać prawo postanawia.
A najprzód przyrzekam im, że cokolwiek jest w tym wyrażonego przywileju wszystkiego, wszystkim i każdemu z osobna, nie pociągając ich do żadnych nad ugodę i kontrakt powinności z sukcesorami mymi dotrzymać się obliguję wiecznymi czasy.
Jako to grunta moje dziedziczne dóbr Krzemieniewa, oprócz ról folwarcznych, zaprzedawam im „in perpetuam” (na wieczność), które to grunta wolno im będzie z sukcesorami swymi na zawsze zażywać. I owszem pozwala się dać, darować, sprzedać komu się będzie podobało, z powinnościami jednak w przywileju niżej wyrażonymi. Zaprzedawam tedy na wzwyż specyfikowanej wsi Krzemieniewie hubów trzydzieści cztery. Z każdej huby gruntgieltu dać powinni będą po tynfów 100, zaś czynszu z gruntgieltem po tynfów 60. Dodatkowo jęczmienia po ćwiercien dwie leszczyńskiej miary na czas Zielonych Świątek oddawać obliguję ich. Huba każda mieć powinna w sobie morgów trzydzieści, morga zaś trzewna lasków trzysta, laska zaś zabiera łokci czworo i wpół.
Jmci księdzu oporowskiemu Plebanowi według ugody pro „iuribus parochialibus”, pieniężną zapłacą kwotę i zboże oddawać będą podług dawnych należytości.
Ponieważ pogłówne z wiejskich dóbr ziemskich wpłacać należy na wojsko RzeczyPltej, tedy wieś Krzemieniewo do tejże Solucji należeć będzie powinno, na dwie raty wpłacając, do tego i wieś Bielawy się dołoży.
A żeby praca nie była daremna i fatyga przez nagrody, tedy sprowadzającym innych, jako to uczciwym Jakubowi Mudrokowi i Chrystianowi Szmitowi pół huby daruję, od której gruntgielt zapłacić submituje się. A od czynszu czisterne wolnej mi zostawią. Gorzałki i piwa na wesołe zabawy oraz pogrzeby z tego innego brać im się nie godzi tylko z browaru pańskiego i na szynk, który karczmarze bydłem własnym wozić będą powinni.
Aby zaś karczmarze Świętojanki nie pretendowali, a tak piwo i gorzałkę żeby bez wszelkiej nagrody szynkować byli obowiązani, tedy na nich pół huby roli wiecznymi czasy na każdego należyć będzie, od której gruntgielt zapłaciwszy. Od czynszów na zawsze wolnymi zostaną. Pszczoły, wszelki inwentarz pozwala się im na gruncie ich chować. Zwierza żadnego, wyjąwszy wilków, strzelać na gruncie pańskim nie godzi się.
A jeżeliby zaś który okupnik zbiegł ze swego placu lub zmarł, albo się z huby swojej wyprzedał, na to miejsce cała gmina (która się zobowiązuje jeden za wszystkich, wszyscy za jednego odpowiadać), inszego sprowadzić, należycie założyć i obsadzić będzie musiała.
Sołtysa i ławników obierać im sobie będzie wolno, których dwór potwierdzić ma. Ci sprawy powinni sądzić zachodzące, oprócz walniejszych spraw, które rozeznawać ma dwór. Apelacja do dworu pozwala się wszelkich spraw. Gruntu na Kierchow (kościół) i szkolnego ćwierć huby wolną przez czynszu naznaczam.
Pańskich dni odbywać będą dwadzieścia. Dziesięć bydlęcych, a dziesięć ręczną robotą. Orać zaś po piętnaście zagonów tylko. Obligowani dać na stróża dworskiego po złotemu z huby jednej.
Które to punkta zwyż wyrażone, wiecznymi czasy być mają u dziedziców majętności krzemieniewskiej, przy zachowaniu nadanej wolności trwające i dla lepszego bezpieczeństwa i przywileju tego darowania, pozwalam okupnym Krzemieniewa ludziom Kancelaryi koloboracji. Na co się przy herbownej przyciśnieniu pieczęci, ręką moją podpisuję.
Działo się w Krzemieniewie dnia pierwszego lipca, roku pańskiego tysięcznego siedemsetnego pięćdziesiątego czwartego.”

Tłumaczenie z języka niemieckiego: mgr Elżbieta Kownacka