|
|
Franciszek Morawski
Do......
Nim wietrzyk przeciwności spokojność twą wzruszy,
Używaj chwil tak błogich na drogiem ci łonie;
Raz tylko kwiat młodości na licach nam płonie,
I raz tylko kwiat szczęścia rozwija się w duszy.
Używaj, gdyż tak rzadko dwa serca podobne
Jeden los, jeden węzeł, jedno łączy bicie;
Używaj, gdyż te usta tak wdzięczne, nadobne,
Z czary tylko rozkoszy pićby winny życie.
Są, którym zbyt wcześnemi łzami ćmią się oczy.
Zbyt wcześnie obłok smutku wdzięczną skroń osiada:
Zaledwie rozwinione serce boleść toczy,
I przed kwiatem młodości, kwiat szczęścia opada.
Są, co z życia osnowy sam smutek wyprzędli,
Nie śmieją nawet z drobnem ozwać się życzeniem,
I płonną żądzą serca strawieni i zwiędli,
Z nieugaszonem duszy polegną pragnieniem.
Wdzięcznym w śród tych barw czarnych błyszczysz nam obrazem:
Wiosna twoja i w jednym listku ci nie zbladła.
Jaśniej więc pełnią szczęścia! lecz strzeż się zarazem,
By w kielich twej radości łza bliźnich nie wpadła.
Nie mów przebóg! o szczęściu twojem w obec ludzi,
Bo któż wie, jaką boleść twoim zranisz głosem?
Nie raz odgłos cudzego szczęścia do łez budzi,
I serca już rozdarte nowym krwawi ciosem.
Przyjdzie czas, przyjdzie, w którym nasycona światem,
Zajrzysz w dusze ostremi ściśnione cierniami;
A widząc się samotnym tylu ruin kwiatem,
Zasmucisz się twem szczęściem, i zapłaczesz z nami.
|
|
|
 Dwór Drobnin
 Kościół Pawłowice
 Dwór Oporowo
 Kościół Drobnin
 Pałac Pawłowice
 Kościół Oporowo
 Pałac Garzyn
 Dwór Lubonia
 Pałac Górzno |
|
