Pałac położony w pięknym parku nad odnogą Warty. Około roku 1793 Psarskie należało do Eustachego Wierusz Kowalskiego, później do Pauliny Platerowej (córki Ludwika Platera), Antoniego Raczyńskiego, a przy końcu XIX wieku do Władysława Grodzickiego. Wybudowany na początku XIX wieku (choć często podawany jest rok budowy 1867) pałac przebudowali i odnowili Grodziccy. Durczykiewicz w albumie „Dwory polskie w Wielkiem Księstwie Poznańskiem” wydanym w 1912 r. (źródło zdjęcia powyżej) pisze m.in. „własność hrabiego Cezara Broél-Platera, nabyta drogą kupna od barona Graevego z Borku”. W XX wieku własność Szołdrskich. Ostatnim właścicielem przed wybuchem II wojny światowej był August Zaleski – minister spraw zagranicznych II RP, prezydent RP na emigracji w Anglii. Około roku 1900 i po 1910 pałac został przebudowany i rozbudowany w stylu gotyku angielskiego. Z daleka stylem przypomina trochę dworzec kolejowy Wrocław Główny. Obecnie mieści się w nim Państwowy Dom Pomocy dla Dorosłych.

Położony wewnątrz parku dwór z przełomu XVIII i XIX wieku z wysokim mansardowym dachem. Według Wikipedii „w roku 1842 Góra staje się własnością hrabiego Ludwika Platera (1775-1846) - leśnika, geografa i działacza niepodległościowego na emigracji”, choć informacja ta nie znajduje wyraźnego potwierdzenia w jego źródłowych materiałach biograficznych. Żadnych szczegółów nie podaje również Marcin Płóciennik na stronie internetowej „Zamki, pałace i dwory w Wielkopolsce” (źródło współczesnego zdjęcia powyżej). Prawdopodobnie przejściowo właścicielką Góry była córka Ludwika Platera - Paulina, a z pewnością był nim w końcówce swego życia Cezar(y) Plater (1810-1869) z innej odnogi rodu Broel-Platerów.

Pałac zbudowany około 1820 r. W początkach XIX wieku właścicielem Wroniaw był hrabia Adam Gajewski z Wolsztyna, który podarował ten majątek swojej córce Antoninie, gdy ta w 1821 roku wychodziła za mąż za hrabiego Stanisława Platera. Ich syn, również Stanisław Plater (1822-1890), w roku 1880 majątek ten sprzedał (niektóre źródła podają, że majątek został sprzedany dopiero w roku 1895). Kolejnym właścicielem pałacu został baron Goldschmidt-Rotschild, który w latach 1904-1905 przebudował pałac, nadając budowli cechy neobarokowe. W roku 1929 Wroniawy zostały wykupione z rąk niemieckich przez Polaka Józefa Draheima. W chwili wybuchu II wojny światowej właściciel opuścił majątek. W latach 1945-49 pałac został doprowadzony do ruiny. Po odrestaurowaniu w latach 1950-57 budynek pałacu służy jako placówka kolonijna (od 1958 r. Państwowy Dom Wczasów Dziecięcych). Na terenie parku królują dwa potężne platany (500 i 300 letni).