Stanisław Sznigir urodził się 26 grudnia 1923 r. w Szkieliczach (woj. nowogródzkie) jako syn Adama, rolnika i Adolfiny zd. Sznigir. Miał rodzeństwo: Emilię (ur. 1921) i Wincentego (ur. 1928). Po ukończeniu szkoły powszechnej rozpoczął naukę w gimnazjum w Nowogródku, przerwaną przez wybuch II wojny światowej. Szczęśliwie przeżył wraz z rodziną okupację radziecką i niemiecką. Wiosną 1944 roku wstąpił jako ochotnik do oddziału partyzanckiego „Bohdanka", wchodzącego w skład Zgrupowania Nadniemeńskiego AK. W ramach operacji „Burza” brał udział w starciach z żołnierzami Wehrmachtu i żandarmerią niemiecką. Pod koniec lipca 1944 r., po zajęciu przez ZSRR polskich Kresów Wschodnich, gdy wojska NKWD rozbroiły polskie oddziały AK, z całym oddziałem „Bohdanka” został zesłany przez Rosjan do tajgi na Syberii, gdzie w ciężkich warunkach pracował przy wyrębie lasu. Zwolniony w roku 1946, zamieszkał w poniemieckim gospodarstwie rolnym, w wiosce Skidniów k. Głogowa.

W latach 1947-51 uczęszczał do Liceum Pedagogicznego w Lesznie; naukę zakończył maturą. W trakcie nauki (w 1950 r.) został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa. 10 miesięcy śledztwa przeżył bardzo boleśnie, ale Sąd Wojewódzki we Wrocławiu oczyścił go z wszystkich zarzutów. Pracę zawodową rozpoczął (1951) jako nauczyciel w SP w Kąkolewie, potem w Szkole Ćwiczeń przy Liceum Pedagogicznym w Lesznie i od 1.IX.1953 do 30.XI.1966 r. w Szkole Podstawowej w Drobninie. 14.II.1953 r. zawarł związek małżeński z pracującą również w Drobninie nauczycielką Ludwiną Lewandowską. Małżeństwo miało syna Stanisława (ur. 1954).

Stanisław Sznigir pracując studiował (od 1956) w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. W latach 1956-57 uczęszczał do Studium Nauczycielskiego w Milanówku k. Warszawy, w zakresie filologii rosyjskiej. Od roku 1957 kontynuował przerwane studia. W 1962 roku ukończył Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Krakowie, otrzymując ty¬tuł magistra filologii rosyjskiej, 1.XII.1966 r. powierzono mu funkcję podinspektora szkolnego w Wydziale Oświaty i Kultury w Lesznie, 1.IX.1971 r. funkcję z-cy inspektora szkolnego w tymże wydziale, 1.VI.1975 r. został kierownikiem Oddziału Wychowawczo-Opiekuńczego w Kuratorium Oświaty i Wychowania UW w Lesznie, 1.X.1979 r. starszym wizytatorem. Od 1.I.1985 r. pracował jako wizytator-metodyk problemowy zajęć pozalekcyjnych i pozaszkolnych w Wojewódzkim Ośrodku Metodycznym w Lesznie, skąd w roku 1990 przeszedł na emeryturę.

Należał do Związku Sybiraków, był współinicjatorem postawienia w Lesznie obelisku upamiętniającego ofiary stalinizmu i zorganizowania Stowarzyszenia Rodzina Katyńska. Odznaczony został Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1973), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Partyzanckim (1992) oraz Krzyżem Armii Krajowej (1995). Zmarł 14.I.2003 w leszczyńskim szpitalu. Pochowany został 17.I.2003 r. na cmentarzu przy ul. Kąkolewskiej. W uroczystości pogrzebowej wzięła udział kompania Wojska Polskiego, żegnając zmarłego trzema salwami. W imieniu środowiska nauczycielskiego, Związku Sybiraków, żołnierzy AK, władz miasta Leszna oraz pracowników byłego Kuratorium Oświaty w Poznaniu, pożegnał zmarłego były kurator oświaty i wychowania w Lesznie, Zbigniew Mocek.

_______________________
Źródła:

Słownik Biograficzny Leszna, pod. Red. B. Głowinkowskiej i A. Koniora, Leszno 2004 (biogram autorstwa Stanisława Jędrasia),

Stanisław Jędraś: „Stanisław Sznigir”, Informator Kulturalny i Turystyczny Nr 3/2003,
[ http://www.leszno.interbit.pl/teksty/kompendium.htm ]

SZKOLNE CENTRUM INFORMACYJNE Zespół Szkół Szkoła Podstawowa i Gimnazjum w Drobninie – Spis nauczycieli pracujących w szkole w Drobninie – poz. 27 i 23,
[ http://www.drobnin.aplus.pl/viewpage.php?page_id=18 ]


_______________________
Dla www.klasaa.net zebrał
i opracował: Leonard Dwornik