|
|
|
KTO LECIE PROZNUJE, ZIMIE POCZUJE |
|
Biernat z Lublina
KTO LECIE PROZNUJE, ZIMIE POCZUJE
Mrówka śrzód lata robiła,
żyto do jamy nosiła,
na zimę sie przyczyniając,
a przyszły czas przeglądając.
A kobyłki nic nie dbały,
ani sie raz pracowały:
śpiewały lecie po łące,
gdy było słońce gorące.
Potym zima przyśpieszyła,
wszytko ziele posuszyła.
Mrówki tego nic nie dbały,
bo dosyć żywności miały.
Kobyłki kiedy opadły,
a nie miały, coby jadły,
barzo sie zatroskały,
mrówek o pomoc żądały.
Mrówki sie z nich naśmiewały,
a ich lenistwo karały:
»A czemuście tak gnuśne były,
żeście lecie nie robiły?«
Ony im odpowiedziały:
»Wszakeśmy nie proznowały:
latałyśmy, słodko śpiewając,
ludziem wesele działając«.
Mrówki rzekły: »Siostry łaskawe!
gdyście tako śpiewające,
dziś sie tańcem zagrzewajcie,
a tak lata doczekajcie!«
Kto we żniwa patrzy chłodu,
nacierpi sie zimie głodu:
a kto sie nie chroni znoju,
pożywie chleba w pokoju.
____________________
Źródło:
ANTOLOGIA BAJKI POLSKIEJ w opracowaniu Juljana Ejsmonda
Nakład Gebethnera i Wolffa, Kraków - bez roku wydania (str.10-11)
____________________
Dla www.klasaa.net
wypisał: Leonard Dwornik
Krótki życiorys Biernata z Lublina oraz kilka słów o jego „Żywocie Ezopa…”
Francuska odmiana ezopowego wątku w bajce La Fontaine’a „La Cigale et la Fourmi”, z przekładami na język polski przez Wojciecha Jakubowskiego i Franciszka Morawskiego
|
|
|
 Dwór Drobnin
 Kościół Pawłowice
 Dwór Oporowo
 Kościół Drobnin
 Pałac Pawłowice
 Kościół Oporowo
 Pałac Garzyn
 Dwór Lubonia
 Pałac Górzno |
|
