Urodził się 26 kwietnia 1908 r. w Przybini (pow. Leszno) w rolniczej rodzinie Piotra i Władysławy ze Stelmachów. Miał brata Edwarda (ur. 1910 r.). Do szkoły elementarnej uczęszczał w Tworzanicach. W 1920 r. wstąpił do Państwowego Gimnazjum Klasycznego w Lesznie, które ukończył w 1928 r. Po maturze został powołany do służby wojskowej; odbywał ją w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim oraz w 17 Pułku Artylerii Lekkiej w Gnieźnie. W latach 1929-1934 studiował na Wydziale Rolno-Leśnym Uniwersytetu Poznańskiego; przez rok odbywał praktyki zawodowe w majątkach: Chełkowo, Tworzanice i Krękowo. W 1935 roku uzyskał dyplom inżyniera rolnictwa oraz magistra nauk agrotechnicznych. W 1934 roku pracował w Wielkopolskiej Izbie Rolniczej w Poznaniu w charakterze referenta Wydziału Ekonomiki Gospodarstw. 21 lutego 1936 r. w Poznaniu zawarł związek małżeński z Haliną z Wesołowskich. 1 października 1937 r. objął stanowisko instruktora rolnego na powiat Ostrów Wlkp.
Kampanię wrześniową odbywał wraz z kaliskim 25. Pułkiem Artylerii Lekkiej (w składzie 25. Kaliskiej Dywizji Piechoty pod dowództwem gen. Altera), biorącym udział m.in. działaniach nad Bzurą, odbiciu Łęczycy i w obronie Warszawy. Po kapitulacji Warszawy 28 września 1939 r. został, w stopniu porucznika artylerii, wzięty do niewoli niemieckiej. Przebywał kolejno w obozach jenieckich: Łowicz, Nieuburg, Spottal Oflag II CW i Woldenberg (Dobiegniew).
W lutym 1945 r. wrócił do kraju i 10 marca 1945 r. podjął pracę w charakterze administratora 11 państwowych majątków rolnych w gminie Święciechowa. Równocześnie pełnił obowiązki rejonowego inspektora Ośrodków Kultury Rolnej na powiat Leszno. Należał do grona pierwszych organizatorów hodowli zarodowej w Wielkopolsce w okresie powojennym. 1 października 1946 r. powierzono mu obowiązki dyrektora PGR Garzyn. W zakładzie tym, przekształconym później w POHZ Garzyn, pracował nieprzerwanie do przejścia na emeryturę 31 sierpnia 1973 r. Prowadzone przez niego blisko 27 lat specjalistyczne przedsiębiorstwo rolne (Państwowy Ośrodek Hodowli Zarodowej w Garzynie) osiągało bardzo dobre wyniki w produkcji roślinnej i zwierzęcej, będąc wielokrotnie wyróżniane i nagradzane szczególnie za osiągnięcia w hodowli, dla której zostało powołane. Mieszkał w tym okresie wraz z żoną Haliną oraz córkami: Danutą i Aleksandrą w Drobninie (w tzw. rządcówce). Po przejściu na emeryturę zamieszkał w Lesznie.
Mgr inż. Bronisław Zakrzewski należał do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego; od 10.02.1947 przez wiele lat był członkiem prezydium Powiatowej Rady Narodowej i Powiatowego Komitetu ZSL w Lesznie. Pełnił funkcję członka rady nadzorczej Rolniczej Spółdzielni Mleczarskiej w Lesznie (od 1947 do końca 1950 r.) i jej przewodniczącego - od sierpnia 1957 r. aż do śmierci. Był współautorem monografii „Państwowy Ośrodek Hodowli Zarodowej Garzyn” (1966). Posiadał: Medal za Warszawę 1939-45 (1946), Srebrny Krzyż Zasługi (1948), Złoty Krzyż Zasługi (1956), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1962), Order Sztandaru Pracy II Klasy (1973), godność Członka Honorowego Kolegium Dyrektorów Przedsiębiorstw przy Okręgowym Przedsiębiorstwie Hodowli Zwierząt Zarodowych w Poznaniu (1973) oraz odznakę Zasłużony Działacz Ruchu Spółdzielczego. Zmarł 11 lutego 1976 r. w Lesznie; pochowany został 14 lutego na cmentarzu przy ul. Kąkolewskiej.
Opracował: Leonard Dwornik
Źródła:
1. Urząd Miasta Leszna – Leszczyńskie Towarzystwo Kulturalne w Lesznie, „SŁOWNIK BIOGRAFICZNY LESZNA” pod redakcją Barbary Głowinkowskiej i Alojzego Koniora, Leszno 2004 (biogram na str. 497-498 autorstwa Zbigniewa Gryczki). */
2. Wacław Waligóra, „MONOGRAFIA PRZEDSIĘBIORSTW HODOWLI ZARODOWEJ WIELKOPOLSKI, ZIEMI LUBUSKIEJ I POMORZA ZACHODNIEGO W LATACH 1945-1984”, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne – Oddział w Poznaniu, Poznań 1985 (str. 399-400 i 593).**/
_________________
*/ dziękuję p. Aleksandrze Dębskiej za nadesłanie - obiecanych w dniu 28.05.2005 r. podczas Zjazdu Rocznika 1946 Szkoły Podstawowej w Drobninie – materiałów biograficzych o swoim ojcu. [LD]
**/ fragmenty podrozdziału „POHZ Garzyn” (str. 369-406) dostępne w dziale NADESŁANE.
Kazimierz Szablewski: O MOIM SZEFIE
|