Kapliczki i figury są ważnymi elementami kultury naszych przodków i wierności tradycji. Wiele z nich to najcenniejsze zabytki naszych miejscowości, z czego nie zawsze zdajemy sobie sprawę. Do takich zabytków należy z pewnością tajemnicza figura na owianej legendami Łysej Górze koło Luboni. Zamieszczony dziś materiał o genezie tego zespołu figuralnego jest tylko kolejną hipotezą, na tyle jednak poważną, że może ona spowodować zainteresowanie się tym obiektem historyków sztuki lub księży saletynów. Uzupełnieniem tej hipotezy jest obszerny opis wizerunków i historii kultu „Pięknej Pani z La Salette”. Oby te materiały nie były „pocałunkiem śmierci” dla lubońskiego zespołu figuralnego (np. zabranie figur do badań naukowych, profesjonalnej konserwacji, muzeum, itp.). Łysa Góra chyba jednak nie pozostanie „łysa”, bo wtedy powinna pojawić się tam jakaś nowa figura lub namiastka tej zabytkowej. Skrót materiału o genezie zespołu figuralnego na lubońskim wzgórku ukazał się w październikowym wydaniu „Życia Gminy Krzemieniewo” a ciekawy opis wizerunków saletyńskiej „Pięknej Pani” stanowi dodatkowe uzasadnienie hipotetycznej genezy.

Dziś proponujemy kolejną porcję informacji "PRUSKIEJ INDAGANDY". Tym razem chodzi o Lubonię i jej opis z 1794 roku. Tekst został zamieszczony w panelu NASZA HISTORIA => Miejscowości => Lubonia => LUBONIA W ŚWIETLE "INDAGANDY" Z 1794 ROKU.)
Zapraszamy do lektury.

Żyjemy w XXI wieku i pewne rzeczy są dla nas oczywiste. Do wielu rzeczy zdążyliśmy się przyzwyczaić. Niewiele jest zdarzeń, które potrafią nas zaskoczyć, a jeszcze mniej takich, które będą szokować. Środki masowego przekazu robią swoje. Czas pędzi, ludzie pędzą i rzadko kto się obecnie zastanawia nad tym, jak wiele nasi przodkowie musieli poświęcić, żebyśmy dzisiaj mieli to, co mamy i byli tym, kim jesteśmy. Okazuje się, że były w przeszłości i takie sytuacje, kiedy ludzie rezygnowali bez nacisków i przymusu z wolności osobistej, oddając się tym samym w poddaństwo. Prezentujemy dzisiaj dwa takie przypadki z przełomu XVIII i XIX wieku, mające związek z Belęcinem, który był w tym czasie własnością Wojciecha Morawskiego. I pojawia się od razu pytanie, ile w tym było miłości, a ile czystego wyrachowania. (NASZA HISTORIA => Źródła historyczne => Z MIŁOŚCI, CZY Z WYRACHOWANIA?.)
Zapraszamy do lektury.

Od pewnego czasu na stronie pojawiają się informacje odnoszące się do konkretnych miejscowości dzisiejszej gminy Krzemieniewo, a bazujących na tym, co znaleźć można w „Indagandzie Pruskiej“. Dzisiejszy wpis dotyczy również zawartości tego źródła historycznego i zawiera nazwy stanów, zawodów i funkcji, z którymi zetknął się urzędnik wypełniający ten dokument. Określeń tych można szukać w panelu NASZA HISTORIA => Źródła historyczne => Nazwy stanów, zawodów i funkcji użytych w „Indagandzie”.
Zapraszamy do lektury.

Kolejna odsłona "Pruskiej Indagandy" dotyczy tym razem Karchowa. Każdy, kto chce wiedzieć, do kogo należała ta miejscowość w roku 1793, kto tam wtedy mieszkał (nazwiska), czym się zajmował, jakie musiał płacić podatki, i ile odrabiał pańszczyzny, może zerknąć na zestawienie opracowane na podstawie tego dokumentu, zamieszczone w panelu NASZA HISTORIA => MIEJSCOWOŚCI => Karchowo => i dalej: KARCHOWO W ROKU 1793 WEDŁUG "PRUSKIEJ INDAGANDY".
Zapraszamy do lektury.